تجزیه و تحلیل اثربخشی و کارآیی واسطه گری مالی به عنوان یک استراتژی مشارکت مالی در صنعت بانکداری

هدف این تحقیق آن هست تا نقش سرویس ها و خدمات واسطه گری های مالی را در تحریک و ترویج مشارکت مالی در ایران را ارزیابی کند که این ارزیابی ها را با تجزیه وتحلیل انجام می دهد که نقدینگی و پوشش اجتماعی تا آن حد بر روی بانکداری به عنوان یک استراتژی مشارکت مالی تاثیر می گذارند. این تحقیق یک تحقیق میدانی و پیمایشی مقطعی را برگزیده است. در این تحقیق ۳۸ مدیر اجرایی و ناظر در صنعت بانکداری بانک های پذیرفته در بورس اوراق بهادار کشور را مورد بررسی و هدف قرارداد که مدل خدمات واسطه گری های مالی را پذیرفته و اختیار کرده اند. تعداد نمونه آماری پذیرفته شده ۳۸ مدیر و ناظر را برای این تحقیق در نظر گرفته اند. این تحقیق برای جمع آوری داده ها از یک پرسشنامه محقق ساخته استفاده کرده است و همچنین داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی و با استفاده از نرم افزارهایSPSS برای تجزیه وتحلیل مورداستفاده قرارداد. در این تحقیق شناسایی و بررسی شد که پوشش جغرافیایی (P=۰.۰۳۷)، و نقدینگی (P=۰.۰۲۸) در یک سطح اطمینان ۹۵% به لحاظ آماری معنادار می باشند. یافته های این تحقیق نشان میدهد که پوشش جغرافیایی مهم ترین مزیت است و بنابراین معنادارترین عامل محرک مشارکت مالی است. این تحقیق توصیه و پیشنهاد می کند که بانک ها باید در صدد آن باشند تا سرویس ها و خدمات بیشتری را از طریق بانکداری واسطه گری مالی فراهم آوردند تا مشارکت مالی را به خصوص در نواحی و بخش های روستایی بالا ببرند و افزایش دهند. سپرده های نقدی بیشتر و برداشت های نقدی بیشتر نیز باید مجاز باشد زیرا واسطه ها مشکلی با نقدینگی ندارند.

کلیدواژه ها:

بانکداری ، واسطه گری های مالی ، مشارکت مالی ، پوشش جغرافیای.