مقایسه سطح سرمی کموکین Gro-α در بیماران دیابتی نوع ۲ و افراد سالم

زمینه و هدف: دیابت ملیتوس نوع ۲ شایع ترین فرم دیابت است. علت ایجاد زخم های طولانی از موارد ناشناخته در این بیماران می باشد. در سیستم ایمنی، کموکین ها نقش کلیدی در تنظیم اعمال دفاعی و بازسازی بافت های آسیب دیده دارند. از آن جایی کهGro-a  یک کموکین آنژیوژنز می باشد، مطالعه حاضر جهت سنجش سطح سرمی این کموکین در بیماران دیابتی و افراد غیر دیابتی انجام شده است. روش بررسی: طی این مطالعه توصیفی تعداد ۴۵ بیمار دیابتی نوع ۲ و ۴۵ فرد سالم مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان انتخاب شدند و سپس از آن ها نمونه گیری به عمل آمد. پس از جداسازی سرم، سطح سرمی Gro-a توسط روش الیزا سنجیده شد. یافته ها: در این بررسی، میانگین سطح سرمی کموکین Gro-a در بیماران دیابتی نسبت به گروه کنترل بالاتر بود، اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: به استناد نتایج این مطالعه به نظر می رسد عدم تولید مقادیر مناسب و کافی از کموکین Gro-a یکی از عواملی باشد که در بعضی بیماران باعث طولانی شدن روند ترمیم زخم می گردد. ولی با توجه به این که تعداد نمونه های مورد مطالعه در این آزمون کم بوده است بنابراین به نظر می رسد تعداد بیشتری بیمار باید بررسی شود. واژه های کلیدی: کموکین، Gro-a، آنژیوژنز، دیابت

کلیدواژه ها:

Chemokine ، Gro- ، Angiogenesis ، Diabetes ، کموکین ، Gro- ، آنژیوژنز ، دیابت