تعیین رابطه برخی از عوامل پیکر سنجی و توان انفجاری پا با زمان شنای ۱۰۰ متر آزاد شناگران نخبه نوجوان

زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های پیکرسنجی، درصد چربی و میزان پرش Sargent با زمان شنای (۱۰۰ متر آزاد) شناگران نخبه نوجوان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بوده که آزمودنی ها به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند، بدین منظور، ۲۱ نفر از شناگران پسر ۱۵-۱۰ ساله مورد ارزیابی قرار گرفتند که شامل: قد، وزن، ۸ طول بدنی، ۵ عرض بدنی، ۷ محیط بدنی، ۲ چین پوستی، قدرت گریپ دست و نیز میزان پرش Sargent بود که با استفاده از ترازو، متر نواری، کولیس و دستگاه هندگریپ ثبت و اندازه گیری شد و از آزمون همبستگی جزیی و پیرسون برای تجزیه و تحلیل یافته ها استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد رابطه معنی دار منفی بین رکورد شناگران (۶۹/۱۰±۵۰/۷۳ ثانیه) با طول بازو (۸۹/۳±۷۲/۳۲ سانتی متر)، طول ساعد (۸۷/۲±۱۰/۲۵ سانتی متر)، طول کف دست، طول دو دست، طول کف پا، عرض کف دست، دور ساعد، قدرت گریپ دست، درصد چربی و سابقه شنا وجود دارد (۰۵/۰p;le). بعلاوه بین رکورد پرش Sargent و قد نشسته، LBM و چربی ساق پا رابطه مستقیم وجود دارد (۰۱/۰p;le). آزمون همبستگی پیرسون نیز که برای تجزیه تحلیل نسبت های طول اندام ها به قد استفاده شد، نشان داد، بین متغیرهای نسبت طول ساعد به قد و LBM به قد رابطه معنی دار منفی وجود دارد (۰۱/۰p;le). نتیجه گیری: استعدادیابی نوجوانان با روش های پیکرسنجی، صحیح و دقیق بوده و برخی از عوامل پیکرسنجی با زمان عملکرد در شنا ارتباط بیشتری دارد. واژه های کلیدی: پیکرسنجی، استعدادیابی، شناگر، نوجوان

کلیدواژه ها:

Anthropometry ، Talent ، Swimmer ، Adolescent ، پیکرسنجی ، استعدادیابی ، شناگر ، نوجوان