درک هنر جدید از گذرگاه زندگی اشیاء؛ زندگی نامه ی سنگ های خیابان ولیعصردر بستر هنر جدید

هنر جدید به واسطه ی تغییر در سازوکار رابطه ی میان نهادها و هنر پدید آمده و توجه به مسائل انانی و اجتماعی را در ذات خود دارد. همچنین متاثر از پیشرفت تکنولوژی بوده، تا جایی که مسیر زندگی یک اثر هنری را تغییر می دهد. پژوهش حاضر در نظر دارد تا با استفاده از روش تحقیق شئ زندگی نامه، که یکی از روش های متاخر در علوم انسانی، به خصوص مردم نگاری است، با اتکا به تحلیل کیفی و شیوه مطالعه ی کتابخانه ای، مشخص کند که زیست آثار هنر جدید چگونه است؟ رابطه ی مخاطب، نهادها و خود هنرمند با این آثار چیست؟ و خاستگاه فرمی و محتوایی آن ها به چه صورت است؟ برای رسیدن به پاسخ این سوالات، به مطالعه ی موردی مجموعه آثار احمد نادعلیان در خیابان ولیعصر تهران پرداخته شد و زندگی این مجموعه، به مثابه ی ابژه ی هنر جدید مورد مطالعه قرار گرفت. با بررسی زندگی نامه ی شئ، چنین نتیجه شد که آبشخور هنر جدید، دو خاستگاه اصلی است؛ نخست کهن الگوها که به فراخور فرهنگ هنرمند متفاوت است و مورد دیگر، مسائل اجتماعی و سیاسی است که در هنر جدید به آن توجه می شود. همچنین از مطالعه ی موردی انجام شده، نتیجه شد که هنرمند به واسطه ی جریانات اجتماعی با اثر هنری در تعامل است و در طول زیست اثر ممکن است تغییراتی را در آن ایجاد نماید. از سویی مخاطب نیز به دلیل محل ارائه ی این آثار که در مکان های سنتی ارائه هنر، یعنی موزه ها و گالری ها نیست، نوع جدیدی از ارتباط با اثر هنری را تجربه می کند. نتیجه ی دیگر اینکه شئ هنری جدید در کالبد کلاسیک خود اگرچه ممکن است میرا باشد، اما به واسطه ی تکنولوژی، به تناسخ رسیده و در کالبد جدیدش در شبکه های اجتماعی و ذیل هشتگ ها زندگی جدیدی را تجربه می کند. همچنین گاهی کالبد قبلی می تواند در میان دیوار موزه ها و گالری ها به عنوان یک شئ مقدس نگهداری شود که البته دیگر از معنای پیشینیاش تهی شده است

کلیدواژه ها:

هنر جدید ، شئ زندگینامه ، احمد نادعلیان ، هنر محیطی ، شئ هنری