تاثیر استفاده از مخروط های مهبلی بر بی اختیاری استرسی ادرار

مقدمه : بی اختیاری استرسی ادرار شایع ترین نوع بی اختیاری ادرار در جمعیت زنان و دومین علت شایع بی اختیاری ادرار پایدار در زنان مسن است و بر کیفیت زندگی و سلامت زن تاثیر بسزایی دارد. پایه درمانی این عارضه تقویت عضلات کف لگن می باشد. استفاده از مخروط های مهبلی نوآوری موثری در پیشگیری و درمان بی اختیاری استرسی ادرار می باشد.   هدف: تعیین تاثیر استفاده از مخروط های مهبلی بر بی اختیاری استرسی ادرار .   نوع پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی قبل و بعد، بدون گروه کنترل بود. واحدهای مورد پژوهش به مدت ۳ ماه متوالی از مخروط های مهبلی ۲۰ تا ۷۰ گرمی روزی ۲ بار و هر بار ۱۵ دقیقه به جز روزهای قاعدگی استفاده نمودند. داده های مربوط به معیارهای ارزیابی بی اختیاری استرسی ادرار بر اساس قدرت انقباضی عضلات کف لگن (از طریق پرینومتری) و تعداد دفعات و مقدار نشت بی اختیار ادرار حین استرس (از طریق خود گزارش دهی)، قبل و ۳ ماه بعد از مخروط درمانی در برگه های ثبت موارد، درج ونتایج قبل و بعد از مداخله مقایسه و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.   نمونه پژوهش: حجم نمونه، برابر۶۰ نفر (با پیش بینی افت نمونه ۱۰ درصد) از طریق نمونه گیری مستمر انتخاب شد که طی پژوهش ۷ نفر حذف و در نهایت تعداد نمونه ها به ۵۳ نفر رسید.   نتایج: پس از مخروط درمانی، افزایش معنی دار ی در قدرت انقباضی عضلات کف لگن مشاهده نشد. لیکن کاهشمعنی دار ی در تعداد دفعات دفع بی اختیار ادرار حین استرس و مقدار نشت بی اختیار ادرار ناشی از استرس پس از مخروط درمانی مشاهده شد(۰۰۰۱/۰ < P ).به طوری که ۳/۴۵ درصد از واحدهای مورد پژوهش پس از استفاده از مخروط ها بهبودی کامل یافتند .   بحث و نتیجه گیری: بنابر یافته های پژوهش، مخروط درمانی در کاهش یا بهبودی علایم و نشانه های بالینی بی اختیاری استرسی ادرار موثر بوده است. لذا پیشنهاد می شود به عنوان یک روش درمانی موثر در درمان حمایتی این عارضه لحاظ گردد .

کلیدواژه ها:

Urinary stress incontinence ، Cone therapy ، Pelvic floor muscle strength ، ، بی اختیاری استرسی ادرار ، مخروط درمانی ، قدرت انقباضی عضلات کف لگن