بررسی میزان مصرف خودسرانه دارو در شهر اردبیل در سال ۱۴۰۱

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 172

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ZISTCONF01_058

تاریخ نمایه سازی: 16 مرداد 1402

چکیده مقاله:

در سراسر جهان، مصرف داروها به عنوان یکی از اصلی ترین روش های درمانی و پیشگیری از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد. آمارها نشان می دهند که میزان مصرف خودسرانه دارو در جوامع مختلف جهان، به صورت گسترده ای رو به افزایش است . عوارض مصرف خودسرانه دارو در سطح جهانی نیزبسیار جدی و گاها غیر قابل بازگشت هستند. طی دهه های گذشته ، در کشور ما نیز مشاهده شده است که مصرف دارو به صورت بی رویه و بی توجه به الگوهای صحیح ، افزایش یافته است . با توجه به اینکه مطالعه جدید و مشابه برای بررسی میزان مصرف خودسرانه دارو در شهر اردبیل وجود ندارد، لذا این مطالعه طراحی گردید تا به بررسی و تعیین این امر در اردبیل بپردازد. در این مطالعه توصیفی - مقطعی ، تعداد ۱۳۸ شهروند اردبیلی مورد بررسی قرار گرفتند. در اختیار این افراد پرسش نامه ای حاوی چند سوال دموگرفیک و همچنین یک سوال به منظور بررسی میزان مصرف خودسرانه دارو قرار گرفت . داده ها بعد از جمع آوری و ثبت در نرم افزار SPSS نسخه ۲۶، آنالیز شدند. ۶۳/۰ درصد از افراد شرکت کننده مرد و ۳۷ درصد زن بودند. میانگین سنی افراد، ۳۵/۳۸ با انحراف معیار ۱۱/۹۶ بود. ۷۴/۶ درصد از افراد مطالعه اعلام کردند که به میزان کم یا کلا به هیچ وجه به صورت خودسرانه از داروها استفاده نمی کنند؛ همچنین ۱۹/۶ درصد اعلام کردند که به میزان متوسط و ۵/۸ درصد نیز به میزان خیلی زیاد به طور خودسرانه و بدون تجویز پزشک از دارو استفاده می کنند. بین میزان مصرف خودسرانه دارو و موارد ذکر شده رابطه معناداری وجود نداشت : جنسیت افراد، تحصیلات، وضعیت تاهل ، سن افراد، شغل ، آگاهی از عوارض دارو، اطمینان از بی خطر بودن داروهای مصرفی ، مصرف خودسرانه دارو در خانواده، اطلاع از مقاومت میکروبی داروها، سابقه ابتلا به کرونا، اعتماد به فضای مجازی . با توجه به اینکه در مطالعه ما،تقریبا ۲۵/۴ درصد افراد به میزان متوسط و زیاد، به صورت خود سر از دارو استفاده می کنند و این مقدار هرچند زیاد نه ولی خیلی کم هم نیست ، بنابراین این موضوع نیاز به بررسی ها و پیگیری های بیشتر دارد.

نویسندگان

محمد بهرامی

دانشجوی کارشناسی علوم آزمایشگاهی ، کمیته تحقیقات دانشجویی ، دانشکده پزشکی و پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل ، اردبیل ، ایران

فیروز امانی

دانشیار آمار زیستی ، دانشکده پزشکی و پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل ، اردبیل ، ایران