بررسی طنزسیاه، سیاسی_اجتماعی در اشعار احمد شاملو و مهدی اخوان ثالث

جریان های سیاسی و اجتماعی در عصر جدید باعث شد ادبیات و شعر دوره ی معاصر دستخوش تغییر گردد و ساختارمحتوایی و درونی آن تغییر کند.شاعر دوره ی معاصر با انتقاد غیرمستقیم،با زبانی نرم به بیان دردهای جامعه، که ازجنس اجتماع انسانی، و در برگیرنده ی مضامین اجتماعی جامعه است می پردازد. شاعر با زبان طنز تلاش می کندناهمگونی ها و بی عدالتی های حاکم بر جامعه را در شعرش به مانند آینه ای بازتاب دهد و شعرش بازگوکننده یدردها و رنج های مردمی باشد که از ظلم ظالمان به ستوه آمده اند. شاعرعصر حاضر به مثابه ی ذهن بیدار جامعهرسالتش را در آگاه سازی مردم با سلاح شعر به انجام می رساند. دعوت به مبارزه، ایستادگی در برابر ظلم، ستایشآزادی و آزادگی بدیهی ترین موضوع ادبیات معاصر در لفافه ی طنز است. جلوه ی آشکار طنز و شاعران طنز گویبیشتر در مسائل اجتماعی و سیاسی است که در واقع از آن با نام طنز سیاه یا تلخ نام برده می شود.که پیشتر هدفشاعر انتقاد از اوضاع اجتماع است که باعث وحشت و تلخکامی در مخاطب می شود. به واقع، شاعر در پشت پرده یسخنان طنزآمیز خود زیباترین و عمیق ترین انتقادهای سیاسی و اجتماعی را به نمایش می گذارد که ریشه در بیعدالتی های عصر دارد،و هدف این نوع طنز اصلاح جامعه و آگاهی مردم غفلت زده جامعه است. شاملو و اخوان دوشاعر طنزگوی عصر معاصر هستند که در یک برهه ی زمانی نزدیک به هم زندگی می کنند و با شگرد شاعرانه ی خوددر قالب طنزی تلخ واقعیت های جامعه را به تصویر می کشند.

کلیدواژه ها:

ادبیات معاصر ، شعر اجتماعی ، ، طنز سیاسی اجتماعی ، احمد شاملو ، مهدی اخوان ثالث