بررسی و تحلیل شاخصه های معماری خانه های سنتی بندرعباس نمونه موردی خانه شریف

معماری ایرانی بعنوان یکی از غنی ترین نمونه های معماری بومی با دستاوردهای هویت محور در جهان بسیار مورد توجه بوده که با گذر زمان و شناخت مردم از این معماری بومی به یکی از نمونه های موفق تبدیل شده است که در آن با دستیابی به کیفیت فضایی به عنوان یکی از اصلی ترین شاخصه در بین معماران و پژوهشگران مورد توجه قرار گرفته که انسان های کنونی وظیفه مهمی جهت حفظ و ارتقا آن را برعهده دارند، که با حفاظت از خانه های قدیمی می توان به رشد و گسترش فعالیت گردشگری شهری کمک شایانی نمود. این مقاله بصورت توصیفی تحلیلی کوشش دارد تا با معرفی خصوصیات معماری خانه های سنتی در شهر بندرعباس بعنوان نمونه خانه شریف، به عنوان نمونه ای از خانه سنتی در اقلیم شهر بندرعباس بپردازد. این بنا به لحاظ معماری از ارزش های فوق العاده ای برخوردار است. بنابراین، شناخت و بیان تاریخچه آن نه تنها نشانگر هنر پیشینیان ما در ساخت خانه های قابل زیست است، بلکه می تواند به عنوان نمونه ای از خانه سنتی به حفظ هویت معماری برای آشنایی و الهام گرفتن دانشجویان و معماران و علاقمندان به معماری ایرانی باشد و بتوان با این شناخت و بهره گیری از این ساختار معماری عملکرگرا در گسترش معماری بومی کمک شایانی باشد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، شهرستان بندرعباس ، خانه شریف ، ساختار ، عملکرد