تاثیر احیای بنای تاریخی و بکار گیری مجدد آن در راستای نیاز روزنمونه موردی کاروانسرای شاه عباسی

گردشگری تاریخی میتواند ظرفیت و سهم بالایی در صنعت توریسم داشته باشد؛از آنجا که در حال حاضر مزیت رقابتی ایران در گردشگری در حوزه بناها و بافت های تاریخی بیشتر از سایر حوزه هاست؛ احیای بناهای تاریخی و بکارگیری مجدد آنها در راستای نیاز روز امری ضروری است که نه تنها به مراقبت آثار پیشینیان و حفظ میراث فرهنگی به آیندگان را دربر دارد بلکه آشنایی با فرهنگ و سنن پیشینیان و شیوه های تکنیکی ساخت بنا را نیز دارا می باشد ولیکن در اثر گذشت زمان آنچه امروزه از این بناها به جا مانده را با اصل بنا در آن زمان متفاوت ساخته است لذا اهمیت مرمت و احیای بناهای تاریخی امروزه در راستای نیازهای روز حائز اهمیت میباشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به تبیین محتوایی و کارآمدی و کارآیی احیای بنای تاریخی "کاروانسرای شاه عباسی" در راستای تامین نیازهای روز با سیاست و هدف جذب توریست و معرفی آثارتاریخی ایران"معماری ایران" میپردازد و با استفاده از تکنیک SWOT به تحلیل نمونه ی مذکور در راستای جذب و رضایتمندی توریست می پردازد؛ به طور کلی از نتایج پژوهش میتوان تاثیر مستقیم طراحی محیطی بر جذب گردشگر، احیای بناهای تاریخی رو به نابودی و بی توجهی، تبلیغات درآمدزا از طریق معرفی آثارمعماری ایران در جذب توریسم ،جذب گردشگر و کمک به اقتصاد کشور و ... را نام برد.

کلیدواژه ها:

کاروانسرا ، گردشگر ، مرمت ، ....