شناسایی و تبیین عوامل موثر در اشتراک دانش بین سازمان های همکار و رتبه بندی آنها (مورد مطالعه: صنعت پتروشیمی)

یکی از ارکان اصلی مدیریت دانش، به اشتراک گذاری دانش در سطوح داخلی سازمان و با سایر سازمان ها به ویژه سازمان-های همکار است که دارای مزایایی از جمله دسترسی به دانش رقابتی، افزایش مزیت رقابتی، کسب ارزش و هم افزایی است و عدم بهره گیری از آن در صنایع، به ویژه صنعت پتروشیمی که شرکت های فعال در آن نیازمند حجم وسیعی از دانش برای اجرای پروژه های مختلف هستند، منجر به هدررفت سرمایه ها، تحمیل هزینه های سربار و کاهش بهره وری خواهد گشت. لذا هدف پژوهش، شناسایی و تبیین عوامل موثر در اشتراک دانش و رتبه بندی آنها در صنعت پتروشیمی در نظر گرفته شد که از این منظر، پژوهش کاربردی محسوب می شود. به منظور تحقق هدف پژوهش، مطالعات کتابخانه ای انجام گرفت و عوامل مرتبط با دارنده و گیرنده دانش، محتوایی، بستر همکاری و زیرساخت های فناوری شناسایی شد. برای تبیین موثر بودن و رتبه بندی عوامل، مطالعات میدانی نیز صورت گرفت و گردآوری داده ها از طریق پرسشنامه ای ۲۵ سوالی که روایی محتوای آن توسط اساتید تایید شده بود، انجام شد. پس از توزیع و گردآوری پرسشنامه ها، روایی عاملی و پایایی آن هم با نرم افزار SPSS محاسبه و با آلفا کرونباخ ۱/۸۸ تایید گردید. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که کلیه عوامل مذکور، موثر هستند؛ همچنین نتایج آزمون فریدمن حاکی از آن بود که فضای فرهنگی و جو مناسب سازمان گیرنده دانش در رتبه اول و میزان ابهام در دانش رتبه آخر عوامل موثر، قرار دارند.

کلیدواژه ها:

knowledge sharing ، effective factors on knowledge sharing ، petrochemical industry ، اشتراک گذاری دانش ، عوامل موثر در اشتراک دانش ، صنعت پتروشیمی