ارزیابی عملکرد ستون های اختلاط عمیق و ستون های شنی در کاهش خطرات ناشی از روانگرا یی خاک با ضخامت های مختلف

در محل هایی که خاک از دانه های سست تشکیل شده است تمایل به فشرده شدن می تواند به ایجاد فشارهای آب منفذی اضافیدر خاک منتهی شود و اندازه این فشارهای اضافی می تواند به قدری زیاد باشند که باعث تقلیل قابل ملاحظه مقادیر تنش هایموثر و وقوع روانگرایی در خاک گردد. در طی این پدیده توانایی خاک زیر فنداسیون برای حفظ و پایداری سازه ها از بین می رودو در نتیجه منجر به ایجاد نشست و چرخش در ساختمان ها می شود. بنابراین لازم می باشد که قبل از احداث سازه بر رویساختگاه مساله دار نسبت به بهسازی آن اقدام گردد. در این مطالعه نتایج یک سری آزمایش های میزلرزه در محیط ۱g بر روی فنداسیونقرار گرفته روی زمین مستعد روانگرا با ضخامت های مختلف مسلح شده با دو نوع تکنیک ستون های شنی (GD) و ستون های اختلاط عمیق(DSM) ارائه شده است. حرکت ورودی به مدل بصورت هارمونیک و با فرکانس های ۱ ، ۲ و ۳ هرتز اعمال شده است. پاسخ های دینامیکیسیستم زمین مسلح شده و فنداسیون براساس پارامترهای نشست، نسبت اضافه فشار آب حفره ای، شتاب مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج آزمایش ها نشان می دهد که ضخامت لا یه مستعد روانگرا و فرکانس ورودی بر پاسخ های دینامیکی خاک از جمله شتاب و نسبت اضافهفشارها و نشست فنداسیون و خاک و به علاوه پارامتر برشی تاثیر قابل تاملی می گذارد.

کلیدواژه ها:

ستون های اختلاط عمیق ، ستون های شنی ، حرکت ورودی هارمونیک ، اضافه فشار آب حفره ای ، شتاب ، روانگرایی