فضای سبز شهری، سلامت عمومی و عدالت زیست محیطی : چالش های ایجاد شهر هایی سبز

فضای سبز شهری، مانند پارک ها، جنگل ها، پشت بام های سبز، باغ های عمومی، خدمات اکو سیستم متفاوتی را فراهممی کند. فضای سبز همچنین فعالیت های فیزیکی، سلامتی روانی، و سلامت عمومی در ساکنان شهری را فراهم می کند.این مقاله به بررسی مقالات انگلیس و آمریکا در مورد فضای شهری، مخصوصا پارک می پردازد و تلاش های انجام شده درمورد شهر های US و شهر های چین را با هم مقایسه می کند. بیشتر مطالعه ها در این زمینه نشان می دهند که توزیع این چنین فضا هایی معمولا بیشتر موجب منفعت جامعه ی سفید پوستان و قشر مرفه میشود. دسترسی به فضای سبز ازینرو به عنوان یکی از موضوعات عدالت اجتماعی مطرح میشود. بسیاری از شهر های ایالات متحده برنامه های راهبردی درپی گرفته اند تا بتوانند میزان تامین فضای شهری را افزایش دهند، مخصوصا در محله هایی که از نظر کمیت و کیفیتپارک ها ضعیف است. این برنامه های راهبردی شامل ایجاد فضای سبز در قسمت های باقی مانده ی شهری و استفاده یمجدد از زیرساخت حمل و نقل منسوخ و یا بدون استفاده می باشد. برنامه های راهبردی مشابه نیز در شهر های چینمورد استفاده قرار گرفته است که کنترل دولتی بیشتری در تامین زمین در این کشور در نظر گرفته شده است اماانگیزش های بازاری مشابه برای سبز سازی محیط شهری در نظر گرفته شده است. اما در هر دو زمینه، برنامه هایراهبردی سبز سازی شهری ممکن است متناقض باشد: در حالی که معیار جدید فضای سبز برای مشکلات موضوعاتعدالت زیست محیطی، میتوانند جذابیت شهری و سلامت زیست محیطی را ایجاد کرده و همچنین ممکن است هزینههای مسکن سازی و ارزش مالکیت را نیز افزایش دهد. در نهایت، این موضوع میتواند موجب به نوسازی و جابجایی دربسیاری از سکونت گاه ها در مکان هایی شود که برنامه های سبز سازی فضای شهری در آن جا اجرا شده اند. برنامه ریزهای شهری، طراحان، و اکولوژیست ها ازین رو باید بر روی برنامه های راهبردی فضای سبز شهری متمرکز شوند که بهاندازه ی کافی فضای سبز ایجاد کرده و ازین رو بتواند به صورت شفاف از پایداری های اجتماعی و زیست محیطیپشتیبانی کند.

کلیدواژه ها:

فضای سبز شهری ، خدمات اکوسیستم ، سلامتی انسان ، عدالت زیست محیطی ، استراتژی های برنامه ریزی ، نوسازی