مروری بر "رویکردهای منظر" در سایت های پسامعدنی

دانش منظر در ماهیت ذاتی خود به دنبال حفظ سیستم های موجود در طبیعت و احیای رابطه انسان با آنها در سطوحمختلف است. در چنین نگرشی، محیط زیست ابرسیستمی قلمداد شده است که از زیرسیستم های متعددی تشکیل، و باشرایط متفاوتی تعریف شده که هر کدام از اجزای این سیستم های کلان، با تکیه با اجزای خود معنا می یابند.در این بین معادن و منظر معدنی به عنوان یکی از این اجزا که با معنای دوگانه که از یک سو، هم واجد ارزش های هویتیو ارزش منظر بوده، و از سوی دیگر جنبه ی کارکردی دارند به طور جدی در معرض تهدید، تخریب و استفاده بیاندازه قرارگرفته اند. روند حاکم مبتنی بر تغییر تا جایی ادامه یافته است که مفهوم و واژه ی "پسامعدنی" در سایت های معادن بهحوزه ادبیات نظری علوم محیط زیست و به تبع آن منظر وارد گردید. این نگرش در وهلهی اول حاکی از اهمیت حفظمعادن و در وهله ی بعد مبین لزوم تبیین استراتژی و برنامه برای حفاظت حداکثری و یا احیا آنها است. این توجه دردانش منظر در لوای رویکردهای مختلف منظرین در سایت های پسا معدنی پدیدار گشته است که این نوشتار سعی داردپنج رویکرد اصلی منظر در سایتهای پسامعدنی را در قالب اندیشه ای طبیعت گرا و یا نو طبیعت گرا تا به امروز موردواکاوی قرار دهد.این نوشتار که در زمره ی پژوهش های مروری قرار گرفته و متکی بر مطالعات بسیاری و کتابخانه به رشته ی تحریر درآمدهاست به بررسی پنج رویکرد اصلی خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

منظر ، پسامعدنی ، محیط زیست ، رویکرد منظر ، احیا