هیئت منصفه، شهروند و انسانیت: اصل برائت و مسئولیت قضاوت

دراین مقاله، من نشان می دهم که حقوق جزافقط درمورد گناهکار یا بیگناه بودن متهم نیست، بلکه همچنین در مورد شخصیت و رشد اعضای هیئت منصفه و جوامع آنها است.در مطالعه قبلی من تاثیر بالقوه قانون و سیاست بر روی شخصیت شهروندان و ظرفیت آنها برای رشد به منظور داشتن یک زندگی خوب و کامل را بیان کردم.در مورد هیئت منصفه، من استدلال کردم که جنبه های فرایند محاکمه قضایی در ذهن اعضای هیئت منصفه یک حس وکالت و مسئولیت در مورد احکام ایجاد می کند.در اینجا من با حفظ احترام به اصل برائت به این ایده ها نزدیک می شوم. من نشان می دهم که اصل برائت نه تنها به عنوان یک قانون حقوقی اولیه کار می کند، به عنوان یک ابزار ساخت اخلاقی – گروهی از ابزارهای رنج اخلاقی – مشوق اعضای هیئت منصفه برای احساس و تحمل آنچه انجام می دهند، است. من مدلی از رشد شخصیت ارائه می کنم که در آن خواص نه تنها مانند روشهایی برای هدایت رشد از طریق عادت و تمرین است بلکه همچنین شامل رشد کردن از طریق تجربه و یادگیری است.محاکمه جنایی، ساخته شده بر پایه اصل برائت، می تواند یک تجربه باشد که در آن اعضای هیئت منصفه و جوامع آنها، با یادگیری آن که این چه معنی می دهد و با حس کردن شبیه تحمل یک بار اخلاقی، بتوانند مجموعه ای معین از نقاط قدرت اخلاقی - نقاط قوتی در آنها نه تنها به عنوان اعضای هیئت منصفه بلکه به عنوان یک شهروند و یک انسان- را به وجود آورند.

کلیدواژه ها:

هیئت منصفه ، دادگاه کیفری ، شخصیت ، اصل برائت ، پر رونق