تدوین چهارچوب مشارکت جمعی در طراحی معماری

معماری مشارکتی در جستجوی بهبود کیفی محیط مصنوع از طریق فهم اجتماعات، ارزشها و خواسته های آنان است. استفاده از رویکرد معماری مشارکتی همواره مورد بحث بوده و نکات مثبت و منفی آن موافقان و مخالفان خود را به همراه داشته است. نیاز به استفاده از الگوی طراحی مشارکتی یک موضوع پذیرفته شده است، چنانکه طراحی از پایین به بالا منجر به فهم نیازهای واقعی جامعه می گردد. اما مساله مورد توجه، فهم چگونگی استفاده از مشارکت کنندگان در فرایند طراحی برای کاربردی نمودن آن است. بسیاری از تجارب صورت گرفته افراد را از طریق مشارکت مستقیم درگیر پروژه نموده اند اما نتیجه مورد علاقه به دست نیامده یا مورد تعمیم نبوده است. توجه و فهم مشارکت می تواند زمینه های کاربرد آن در حوزه طراحی معماری را فراهم نماید تا با درک درست مفهوم طراحی مشارکتی بتوان در عرصه عمل نیز به گونه ای بهینه از آن بهره جست و منطبق با نیازها ، خواستها و محدودیتهای جامعه کنونی ما ، راهکارهای مناسب در این راستا ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، معماری ، سطوح مشارکت ، جمعی