اثر هشت هفته تمرین مقاومتی-هوازی بر سطوح فاکتور-۱ مشتق از سلول استرومایی و فاکتور رشد مشتق از پلاکت در بیماران بای پس عروق کرونر: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

زمینه و هدف: تمرینات ورزشی در بیماران قلبی پس از عمل بای پس شریان کرونر (coronary artery bypass grafting: CABG) موجب بهبود عملکرد قلبی عروقی از طریق افزایش چگالی مویرگی عضله قلبی میشود. فاکتور رشد مشتق از پلاکت (PDGF) و فاکتور-۱ مشتق از سلول استرومایی (SDF۱) نقش مهمی در آنژیوژنز و تکثیر و تمایز سلولی دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی-هوازی بر سطوح فاکتور-۱ مشتق از سلول استرومایی و فاکتور رشد مشتق از پلاکت در بیماران بای پس عروق کرونر انجام شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی ۲۴ بیمار قلبی تحت عمل جراحی CABG به روش نمونهگیری در دسترس و هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه ۱۲ نفری تمرین ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. گروه تمرین ترکیبی به مدت هشت هفته و هفتهای سه جلسه پروتکلهای منتخب تمرینی هوازی و مﻘاومتی را اجرا کردند. قبل و بعد از برنامه تمرینی ارزیابیهای ترکیب بدنی و نمونهگیری خونی برای سنجش متغیرها انجام شد. به منظور اندازه گیری PDGF و SDF۱ از روش آزمایشگاهی الایزا استفاده شد. یافته ها: میزان PDGF در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنی داری داشت (P<۰.۰۵) اگرچه میزان SDF۱a در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت؛ اما این افزایش از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: اجرای هشت هفته تمرین بازتوانی ترکیبی با تغییر در مﻘادیر پلاسمایی PDGF در بیماران CABG باعث ارتﻘاء سازگاریهای فیزیولوژیکی مطلوبی در سلامت قلب و عروق میشود.

کلیدواژه ها:

Coronary Artery Bypass ، Rehabilitation ، Platelet-Derived Growth Factor ، بای پس عروق کرونر ، بازتوانی ، فاکتور رشد مشتق از پلاکت