مطالعه آزمایشگاهی عملکرد مواد فعال سطحی آنیونی و کاتیونی و تاثیرافزودن نانوذرات سیلیکا به آنها در بهبود ازدیاد برداشت از مخازن نفت سنگین شکافدار با استفاده از دستگاه میکرومدل

سیلاب زنی با مواد فعال سطحی به عنوان یکی از روش های شیمیایی متداول به منظور ازدیاد برداشت از مخازن نفت سنگین می باشد. اخیرا استفاده از نانو ذرات همزمان با تزریق مواد شیمیایی بمنظور بهبود بازده فرآیند مورد توجه قرار گرفته است.نانوذرات در کنار مواد فعال سطحی از طریق کاهش بیشتر کشش بین سطحی آب و نفت، و همچنین تشکیل خودبخودی امولسیون و تغییر ترشوندگی محیط متخلخل باعث آزاد شدن نفت به جا مانده از داخل حفره ها می شوند و بدین ترتیب بازدهتولید نفت افزایش می یابد . در این تحقیق بازده میکروسکپی و ماکروسکپی برداشت نفت سنگین در محیط متخلخل شکافدارپنج نقطه ای در فرآیند تزریق دو نوع ماده فعال سطحی آنیونی ) SDS ( و کاتیونی ) C12TAB ( و همچنین مواد فعال سطحی پایه آبی حاوی نانوذرات سیلیکا بررسی گردیده اند. نتایج نشان می دهد که قرار گرفتن نانوذره در محلول ماده فعال سطحی بهطرز چشمگیری بازیافت نفت را افزایش می دهد. میزان افزایش بازیافت، برای محلول نانوذرات سیلیکا در کنار C12TAB ازSDS بیشتر می باشد و این به دلیل فعالیت بالاتر C12TAB به عنوان یک ماده فعال سطحی کاتیونی و تاثیر بیشتر بر کاهش کشش سطحی نسبت به SDS به عنوان یک ماده فعال سطحی آنیونی می باشد. همچنین تصاویر میکروسکوپی نشان می دهد که نانوذرات سیلیکا، ترشوندگی محیط را از نفت دوست به آب دوست تغییر می دهند

کلیدواژه ها:

نانوذرات سیلیکا ، ماده فعال سطحی آنیونی ، ماده فعال سطحی کاتیونی ، میکرومدل ، مدل پنج نقطه ای ، محیط متخلخل شکافدار ، ازدیاد برداشت