مقایسه عیار پادتن متعاقب دریافت واکسن هپاتیت B در کودکان ۱۵-۱۲ و ۲۴-۲۱ ماهه

زمینه و هدف : هپاتیت B شایع ترین عفونت ویروسی مزمن و نهمین علت مرگ و میر کودکان در دنیا است. لذا پیشگیری از این عفونت از طریق واکسیناسیون اهمیت دارد. این مطالعه به منظور مقایسه عیار پادتن متعاقب دریافت واکسن هپاتیت B در کودکان ۱۵-۱۲ و ۲۴-۲۱ ماهه انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی روی ۱۸۶ کودک در دو گروه سنی ۱۵-۱۲ماهه و ۲۴-۲۱ماهه مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان کودکان بندرعباس در سه ماهه اول سال ۱۳۸۸ انجام شد. کودکان سابقه هپاتیت B نداشتند و HBsAg مادرشان منفی بود. سابقه دریافت ایمونوگلوبین هپاتیت B ، خون یا فرآورده های خونی نداشتند و به بیماری های نقص ایمنی مبتلا نبودند. کودکان طبق برنامه واکسیناسیون کشوری، سه نوبت واکسن هپاتیت B دریافت کرده بودند. عیار پادتن هپاتیت B به روش ELISA اندازه گیری و مقادیر بالاتر از IU/ml ۱۰ به عنوان سطح ایمنی مطلوب در نظر گرفته شد. مشخصات کودک از قبیل سن، جنس، وزن هنگام تولد، مدت تغذیه با شیرمادر و سن حاملگی مادر ثبت گردید. داده ها بااستفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۶ و آزمون آماری t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : عیار پادتن هپاتیت B کودکان ۱۵-۱۲ ماهه (۲۳۱ mIu/ml) به طور معنی داری از کودکان ۲۴-۲۱ ماهه (۱۴۲.۹ mIu/ml) بیشتر بود (P<۰.۰۵). اختلاف بارزی از نظر عیار پادتن بین دو جنس مشاهده نشد. اختلاف بین عیار پادتن در وزن های مختلف هنگام تولد کودکان و یا سن های مختلف حاملگی معنی دار نبود. از نظر عیار پادتن بین کودکان تغذیه شده با شیر مادر تا یک سالگی با شیر مادر و کودکان تغذیه شده با شیرخشک؛ تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. در گروه سنی ۱۵-۱۲ ماهه، ۴ نفر (۴.۳۴%) عیار کمتر از ۱۰mIU/ml و ۸۸ نفر (۹۵.۶۵%) عیار بالای ۱۰ mIU/ml داشتند. همچنین در گروه سنی ۲۴-۲۱ ماهه ۲۰ نفر (۲۰.۸%) عیار زیر۱۰mIU/ml و ۷۴ نفر (۷۸.۷۲%)، عیار بالای ۱۰ mIU/ml داشتند که اختلاف نسبت ایمن بودن در دو گروه از نظر آماری معنی دار بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که اثر حفاظتی واکسن شش ماه پس از دریافت آخرین دوز واکسن کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

Hepatitis B ، Vaccine ، Antibody ، child ، هپاتیت B ، واکسن ، پادتن ، کودک