نگاهی به مضامین عرفانی غزلیات سالک قزوینی
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 7، شماره: 26
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-7-26_005
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
تاریخ ادب عرفانی عصر صفوی در کنار شاعران بلند آوازه و مشهور خود نشان از بی نام و نشانها نیزدارد که می توان از آن میان به سالک قزوینی اشاره نمود. اشعار وی علاوه بر اشتمال موضوعات گوناگون، مشحون از مضامین عرفانی است اما پنهان بودن چهره هنری او در عصر مذکور، او را در حاشیه نگه داشتهاست.
هدف از مقاله حاضر آن است که نشان دهد غزلیات سالک قزوینی از حیث توجه به مضامین عرفانی در خور تامل می باشد و نگاه او به مضامینی چون: هفت وادی، وحدت وجود، کشف و شهود، تجلی و جذبه، ملامت گری و مجاهده، صرفا جنبه لغوی و استعمال کورکورانه و تقلیدی آنها نیست، بلکه از اعتقاداوبه این مولفه ها خبر می دهد و همین دلیل، جایگاه شاعر را در عصر خویش با در نظر گرفتن شرایط نابسامان عرفان و تصوف برجسته می سازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان