هدفمندی ساختمان فعل در منظومه عرفانی گلشن راز
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 7، شماره: 25
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 167
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-7-25_008
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
سادگی و روانی، برجستهترین ویژگی روح بلند آثار عرفانی در زبان فارسی است. هر فعل، مهمترین رکن جمله و پایه آن است که ساختمانی ساده یا غیرساده دارد. بررسی ساختمان فعل در یک اثر، میتواند گویای نحوه انتقال مفاهیم آفریننده اثر و حتی دغدغههای وی برای برقراری ارتباط موثر با مخاطبانش باشد. شبستری در مثنوی گلشن راز، با آمیختن اندیشههای عرفانی و فلسفی خود مباحثی نظیر وحدت وجود را مطرح میسازد. وی، مبنای کلامش را برای بیان مفاهیم ذهنی و مقصود خود، بر ساختمان فعلهای ساده به ویژه فعلهای اسنادی قرار میدهد و تا آنجا که بتواند برای سهولت در ارتباطی موثر با مخاطب، به این ساختار فعلی پایند است، اما آنجا که مفاهیم پیچیدهتری را بیان میکند، از فعل ساده روی میگرداند و از ساختمان فعل پیشوندی یا مرکب بهره میگیرد. وی گرایش خود را به عربیدانی در پایه فعلهای مرکب نشان میدهد و از افعال پیشوندی برای تحرک بخشیدن و پویایی کلامش استفاده میکند. بنابراین در سراسر گلشن راز میان نفس عمل فعل با ساختمان آن، رابطهای منطقی برقرار است که آن را از حوزه عرفان نظری به عرفان عملی هم نزدیک میسازد.
کلیدواژه ها:
Goal-Making ، Mystery ، GolshanRaz ، The Structure of verb. ، هدفمندی ، ساختمان فعل ، عرفان و گلشن راز.
نویسندگان