هنجاریابی مقیاس یادگیری خودراهبر در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: یادگیری خودراهبر یک شیوه آموزشی مستقل و مادام العمر است که استفاده از آن در آموزش بزرگسالان، در دانشگاه های دنیا رو به توسعه است. هدف از این پژوهش هنجاریابی مقیاس خود درجه بندی یادگیری خودراهبر (Self-Rating Scale of Self-Directed Learning) در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد. روش ها: در این مطالعه مقطعی - پیمایشی، ۴۰۰ دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، پرسشنامه یادگیری خودراهبر را که دارای ۶۰ گویه و پنج مولفه می باشد، تکمیل نمودند. اطلاعات خام با تعیین ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی بررسی شد. نتایج: نتایج تحلیل عاملی نشان داد که ۵۳ گویه از ۶۰ گویه این مقیاس به جای قرار گرفتن در ۵ مولفه در ۱۲ مولفه جای گرفتند. ۷ گویه به دلیل نداشتن بار عاملی حذف گردید. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق حاکی از روایی و پایایی نسبتا بالای مولفه های ۱۲ گانه مقیاس با ۵۳ گویه می باشد.

کلیدواژه ها:

Self-Directed Learning ، Scale ، Validation ، Medical education ، یادگیری خودراهبر ، مقیاس ، هنجاریابی ، آموزش پزشکی.