ارزیابی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده علوم پزشکی گناباد

مقدمه برای بهبود و ارتقای کیفیت آموزش بالینی، وضعیت آن همواره باید مورد ارزیابی قرار گیرد. در این راستا پژوهشی با هدف تعیین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده علوم پزشکی گناباد انجام گردیده است.روش ها در پژوهشی توصیفی- مقطعی از نوع پیمایشی، ۱۴۰ نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی واجد شرایط و مشغول به تحصیل در دوره های روزانه و شبانه دانشکده علوم پزشکی گناباد، به صورت سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. دیدگاه دانشجویان در مورد آموزش بالینی توسط پرسشنامه پایا و روا، وضعیت آموزش بالینی متشکل از چهار بخش: عملکرد مربیان بالینی؛ همکاری پرسنل، دانشجو و بیمار؛ امکانات و تجهیزات محیط بالینی و سیستم ارزشیابی بالینی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آزمون های t، من ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS استفاده شد.نتایج اکثر دانشجویان، عملکرد مربیان را در سطح خوب با میانگین ۷/۱۵± ۳/۶۲، همکاری پرسنل، دانشجو و بیمار را در سطح مرزی پایین خوب با میانگین ۴/۲۲±۴/۵۱، امکانات و تجهیزا ت محیط بالینی را در سطح متوسط با میانگین ۲/۱۹±۶۴/۳۰ و نحوه ارزشیابی بالینی را در سطح متوسط با میانگین ۷/۲۷±۶/۳۷ گزارش کرده بودند. نمره آموزش بالینی در هر یک از حیطه های فوق در رشته تحصیلی پرستاری و مامایی تفاوت معنی داری نداشت.نتیجه گیری. وضعیت آموزش بالینی پرستاری، نیاز به تامین امکانات، تجهیزات محیط بالینی و بازنگری ابزارها و فرایندهای ارزشیابی بالینی دارد که در مطالعات مشابه تایید شده است. ارتقای عملکرد مربیان و جذب همکاری های حرفه ای می تواند در بهبود وضعیت آموزش بالینی مفید واقع شود.

کلیدواژه ها:

Clinical education ، Perspective ، Students ، Nursing ، Midwifery ، Instructors\' performance ، Facilities ، Equipments ، Clinical evaluation ، آموزش بالینی ، دیدگاه ، دانشجویان ، پرستاری ، مامایی ، عملکرد مربیان ، امکانات ، تجهیزات ، ارزشیابی بالینی