بررسی تغییرات پالئواکولوژیکی در رسوبات هولوسن دریای عمان (منطقه نگور) بر اساس نانوپلانکتون های آهکی

در این بررسی نمونه هایی از رسوبات بستر دریای عمان (منطقه نگور) انتخاب و پس از آماده سازی، مطالعه و عکسبرداری شد. تعداد ده جنس و پانزده گونه برای اولین بار از منطقه مورد مطالعه شناسایی و معرفی شد. در این منطقه نانوفسیل هایی مانند Gephyrocapsaoceanica Kamptner ۱۹۴۳، Pseudoemilianialacunose (Kamptner, ۱۹۶۳)، Gratner (۱۹۶۹c) و  Helicosphaeracarteri (Wallich ۱۸۷۷) Kamtner ۱۹۵۴ از نظر فراوانی گونه های غالب بود. برخی گونه ها به صورت نادر در نمونه ها حضور داشت که در این میان می توان گونه Braarudosphaerabigelowii Gran & Braarud, (۱۹۳۵) Deflandre (۱۹۴۷) را نام برد. همچنین، در نمونه های مورد مطالعه تعداد زیادی گونه های حمل شده و غالبا مربوط به بازه زمانی نئوژن گزارش می شود. بر مبنای فسیل های یافت شده و تنوع گونه ای پایین آن ها می توان نتیجه گرفت که دریای عمان در منطقه نگور دریایی حاشیه ای است که در عرض جغرافیایی پایین، کم عمق و نزدیک به ساحل است. حوضه مذکور برای رشد نانوفسیل های آهکی بسیار مساعد و دارای شرایط یوتروفیک است.

کلیدواژه ها:

eutrophic ، nannofossil ، negour ، specie. ، گونه ، نانوفسیل ، نگور ، یوتروفیک