بررسی تاثیر ورزش بر بی اختیاری استرسی ادرار در زنان: یک مطالعه مروری
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 22
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-21-3_010
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: بی اختیاری استرسی ادرار بیماری ناتوان کننده ای است که زندگی زنان را تحت تاثیر قرار می دهد و باید راهکارهایی برای آن در نظر گرفت. لذا مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی تاثیر ورزش بر بی اختیاری استرسی ادراری زنان انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری اطلاعات مربوط به تاثیر ورزش بر بی اختیاری ادراری استرسی زنان از پایگاه های اطلاعاتی فارسی و انگلیسی شامل:Irandoc ، Magiran، Scopus، UpToDate،Elsevier Proquest ، Iranmedex، SID، Ebsco، Science direct، Google Scholar، Pubmed و web of science با استفاده از کلیدواژه های فارسی بی اختیاری ادرار، بی اختیاری ادراری استرسی، ورزش، سالمندی و معادل لاتین آنها Stress Urinary incontinence، Urinary incontinence، Elderly و Exercise بر اساس مش از سال۲۰۰۰ تا ژوئن ۲۰۱۷ جستجو شدند. یافته ها: در نهایت ۲۳ مطالعه مداخله ای شامل کارآزمایی بالینی یا نیمه تجربی که بین سال های ۲۰۱۷-۲۰۰۰ منتشر شده و دارای معیار ورود به مطالعه بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در مرور صورت گرفته بر روی زنان با گروه های مختلف سنی و در سراسر دنیا، بیشتر مطالعات ارتباط مثبتی را بین ورزش کردن و ایجاد بی اختیاری ادراری استرسی گزارش کردند. نتیجه گیری: در مطالعات انجام شده، ورزش منظم روزانه عضلات کف لگن، ورزش همزمان عضلات کف لگن و مرکزی تنه یا عرضی شکم، ژیمناستیک، پیلاتس، ورزش عضلات کف لگن به علاوه بیوفیدبک اینتراواژینال یا پرینئال، ورزش عضلات کف لگن همراه با دستگاه تکان دهنده عضلات یا تحریک الکتریکی، والسالوا، آمادگی جسمانی، ورزش پائولا، تمرینات کگل، تمرینات عضلات گلوتال و اداکتور ران، تمرینات تنزبرگر، فیزیوتراپی، تمرینات ایزومتریک و ورزش در آب در پیشگیری و درمان بی اختیاری استرسی ادراری زنان موثر بودند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شیوا خدارحمی
دانشجوی دکترای بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
نورالسادات کریمان
دکترای بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
عباس عبادی
استاد مرکز تحقیقات علوم رفتاری، انستیتو سبک زندگی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران.
گیتی ازگلی
دکترای بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :