بررسی ارتباط شدت استریای بارداری با پارگی زودرس پرده های جنینی در زنان نخست زا

مقدمه: پارگی زودرس پرده های جنینی یک عارضه شایع در مامایی و از جدی ترین پیامدها در دوران بارداری است؛ به طوری که می­تواند باعث ۲۰-۱۸% پره­ناتال مورتالیتی و ۴/۲۱% پره­ناتال موربیدیتی شود. بنابراین استفاده از روش هایی که بتواند به پیش بینی پارگی زودرس پرده های جنینی کمک کند، امری ضروری می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط شدت استریای بارداری با پارگی زودرس پرده های جنینی در زنان نخست زا انجام شد. روش کار: این پژوهش همبستگی پیشگویی کننده بر روی ۶۰۰ زن نخست باردار با سن بارداری ۳۷-۳۵ هفته که در فاصله فروردین تا شهریور سال ۱۳۹۶ برای مراقبت های بهداشتی به مراکز بهداشتی - درمانی شهرستان بجنورد مراجعه کرده بودند، انجام شد. گروه مورد مطالعه تا موقع زایمان پیگیری و سپس به دو گروه با پارگی کیسه آب و بدون پارگی کیسه آب تقسیم شدند. داده های مربوط به مطالعه با استفاده از معاینه فیزیکی، مصاحبه و پیگیری تلفنی و بررسی پرونده مددجو در هنگام زایمان جمع آوری و شدت استریا با ابزار اتوال تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۷) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، یو من ویتنی، کای دو و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه مورد مطالعه ۴۴۵ نفر (۲/۷۴%) استریای بارداری داشتند و در ۱۳۴ نفر (۳/۲۲%) آنها پارگی زودرس پرده های جنینی رخ داده بود. بر اساس نتایج آزمون رگرسیون لوجستیک، افرادی که استریای شدید بارداری داشتند نسبت به افرادی که استریا نداشتند، ۶۱۷/۲ برابر بیشتر در معرض پارگی کیسه آب زودرس پرده های جنینی بودند (۰۱۰/۰=p). نتیجه گیری: از شدت استریای بارداری می توان به عنوان ابزاری جهت پیشگویی وقوع پارگی زودرس پرده های جنینی استفاده کرد و می توان به منظور پیشگیری از وقوع پارگی زودرس کیسه آب در مراقبت های بهداشتی، به مادران دارای استریای شدید بارداری، توصیه های لازم را جهت پیشگیری از وقوع پارگی زودرس پرده های جنینی نمود.

کلیدواژه ها:

استریای بارداری ، پارگی زودرس پرده های جنینی ، نخست زا