تاثیر شش هفته تمرین هوازی بر ترکیب بدنی و سطح سرمی IL-۱۰ در زنان میانسال چاق

مقدمه: اینترلوکین ۱۰ (IL-۱۰)، یک سایتوکین ضد التهابی است که سطوح آن در حضور چاقی و بیماری های وابسته کاهش می یابد. با توجه به عدم مطالعات کافی در این زمینه بر روی زنان چاق سالم یا بیمار، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تمرینات کوتاه مدت هوازی بر سطوح سرمی IL-۱۰ در زنان چاق انجام گرفت. روش کار: این مطالعه در تابستان سال ۱۳۹۵ بر روی ۳۰ نفر از زنان چاق میانسال کم تحرک (با شاخص توده بدنی بیشتر یا مساوی ۳۰ و کمتر یا مساوی ۳۶ کیلوگرم بر متر مربع) در دامنه سنی ۴۰-۳۰ سال در تهران انجام شد. افراد به دو گروه ۱۵ نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه تمرینات هوازی را ۳ جلسه در هفته به مدت ۶ هفته با زمان ۴۵-۳۰ دقیقه با شدت ۷۵-۶۰% ضربان قلب بیشینه اجرا نمودند. چاقی شکمی و دیگر شاخص های آنتروپومتریکی و همچنین سطح سرمی IL-۱۰، ۴۸ ساعت قبل و پس از مداخله ورزشی اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفادهاز نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۵) و آزمون های تی مستقل و تی وابسته انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه تجربی کاهش معنی داری در وزن بدن، شاخص توده بدنی، درصد چربی بدن و چاقی شکمی مشاهده شد (۰۵/۰>p). همچنین سطح سرمی IL-۱۰ در گروه تجربی افزایش معنی داری یافت (۰۰۱/۰=p). نتیجه گیری: تمرینات هوازی کوتاه مدت با شدت متوسط تا شدید به کاهش شاخص های معرف چاقی و افزایش سطوح سرمی IL-۶ در زنان چاق منجر می شود.

کلیدواژه ها:

آمادگی قلبی- عروقی ، تمرین هوازی ، چاقی ، ضدالتهابی