رابطه بین نگرش نسبت به روش های کمک باروری نوین و شاخص های جمعیت شناختی

مقدمه: امروزه با پیشرفت علم پزشکی، امکان باروری برای بسیاری از زوجین فراهم شده است ولی با توجه به ویژگی های این روش های درمانی و چالش های پیش روی آن، پذیرش آنها به عوامل متعددی بستگی دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین ویژگی های جمعیت شناختی افراد نابارور با نگرش آن ها نسبت به روش های نوین کمک باروری انجام شد. روش کار: این مطالعه همبستگی توصیفی در تابستان سال ۱۳۹۱ بر روی ۲۵۰ زن و مرد نابارور مراجعه کننده به مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری استان یزد انجام شد. افراد به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه دو قسمتی که حاوی مشخصات فردی و عبارات نگرشی بود، گردآوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۸) و آزمون های تی مستقل، آنوا و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین طول مدت ازدواج (۰۱/۰=p)، مدت زمان ناباروری (۰۰۱/۰=p)، سن (۰۴/۰=p) و میزان درآمد ماهیانه (۰۰۴/۰=p) با نگرش افراد نسبت به روش های کمک باروری نوین ارتباط آماری معنی داری وجود داشت، ولی بین جنسیت، سطح تحصیلات و نوع سکونت با نگرش افراد نسبت به روش های کمک باروری تفاوت معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰نگرش زنان و مردان نابارور نسبت به روش های کمک باروری را تحت تاثیر قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

جمعیت شناختی ، روش های کمک باروری ، ناباروری ، نگرش