مقایسه اثر هیوسین و پرومتازین بر طول بخش فعال مرحله اول زایمان

مقدمه: تلاش جهت کوتاه نمودن طول مدت زایمان، بدون به خطر انداختن مادر و جنین، همواره مورد توجه متخصصین مامایی و مادران بوده است. با توجه به استفاده گسترده از هیوسین و پرومتازین در زایشگاه ها و وجود مطالعات بسیار اندک با نتایج متناقض در زمینه اثربخشی این دو دارو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر هیوسین و پرومتازین بر طول بخش فعال مرحله اول زایمان انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور و آینده نگر بر روی ۱۸۸ زن نخست زا مراجعه کننده به بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد در سه گروه دریافت هیوسین (۴۸ نفر)، دریافت پرومتازین (۴۵ نفر) و شاهد (۹۵ نفر) قرار گرفتند. نمونه گیری به روش تخصیص تصادفی با تزریق ۲۰ میلی گرم هیوسین و ۲۵ میلی گرم پرومتازین عضلانی در اتساع ۳ -۵ سانتی متری دهانه رحم انجام شد. گروه شاهد از هیچگونه دارویی استفاده نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های آماری تی، کای اسکوئر و ANOVA انجام شد و p<۰/۰۵ به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین طول مدت فاز فعال زایمان در گروه پرومتازین (۵/۶۹±۳/۴۵) کوتاه تر از گروه شاهد (۷±۳/۴۴) بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (p=۰/۰۴۹) اما میانگین طول مدت فاز فعال زایمان در گروه هیوسین با گروه شاهد اختلاف آماری معنی داری نداشت (p=۰/۲۰۵). از طرفی، اختلاف میانگین طول مدت فاز فعال زایمان در سه گروه هیوسین، پرومتازین و شاهد، از نظر آماری معنی دار نبود (p=۰/۱۴۰). نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی پرومتازین در مقایسه با هیوسین، پرومتازین می تواند به عنوان دارویی موثر طی زایمان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پرومتازین ، طول فاز فعال زایمان ، مرحله اول زایمان ، هیوسین