بررسی تاثیر اشعه UV-C بر حذف بنزن از جریان هوا برای مقادیر مختلف رطوبت در فرایند UV/O۳
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات نظام سلامت، دوره: 8، شماره: 6
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 44
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HSR-8-6_018
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: بنزن یکی از پرکاربردترین ترکیبات آلی فرار است که اثر مخربی بر سلامتی انسان دارد. حذف و یا کنترل بنزن از هوا، یکی از موضوعات مورد بحث در مهندسی محیط زیست است. هدف از این مطالعه، اثربخشی اشعه UV-C (Ultra violet-C) در هوای مرطوب بر چگونگی حذف بنزن از جریان هوا در فرایند uv/o۳ بود. روش ها: مطالعه حاضر از نوع تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است. سیستم آزمایش شامل پمپ هوا، پمپ تزریق سرنگی، محفظه اختلاط، روتامتر، ژنراتور تولید ازن، هیتر، ایمپینجر و رآکتور استیل به طول cm ۴۵ و حجم مفید ۳۵/۱ لیتر که در داخل آن یک لامپ ۱۵ وات UV-C با طول موج ۲۵۴ نانومتر قرار داده شده بود. غلظت های مشخص بنزن به صورت مداوم در زمان ماندهای متفاوت و رطوبت های مختلف در معرض فرایند uv/o۳ قرار گرفت. میزان غلظت بنزن قبل و بعد از در معرض قرارگیری با متغیرهای ذکر شده سنجش گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و به کارگیری آزمون Three- way ANOVA (Three- way analysis of variance) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش رطوبت نسبی تا ۶۰ درصد اثربخشی UV-C (Ultra violet-C) در حذف بنزن سیر صعودی دارد و در رطوبت هوای بیش از ۶۰ درصد، از تاثیر آن کاسته شده است. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که با افزایش زمان واکنش در حضور اشعه UV-C و رطوبت بیشترین مقدار حذف بنزن (۲/۱۳ درصد) در جریان هوا اتفاق می افتد.نتیجه گیری: با توجه به ارتقای راندمان حذف بنزن در هنگام استفاده توام از اشعه UV و رطوبت و نتایج آزمون Tukey در خصوص تاثیر افزایش زمان واکنش در موقع کاربرد همزمان اشعه UV و رطوبت نسبی می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از اشعه UV-C در هوای حاوی رطوبت ۶۰-۵۰ درصد، اثر هم افزایی مثبت در حذف بنزن دارد (۰۰۱/۰ < P).
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Rajab رجب رشیدی
PhD Candidate, Department of Occupational and Environmental Health, School of Medicine, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
Seyed Gholamreza سید غلامرضا موسوی
Associate Professor, Department of Occupational and Environmental Health, School of Medicine, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
Ali علی خوانین
Associate Professor, Department of Occupational and Environmental Health, School of Medicine, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran