بررسی پروتکل فنی جهت استفاده بتن مسلح با الیاف، درسازه های دریایی سواحل خلیج فارس

سازه های ساحلی در خاورمیانه تحت تاثیر فشارهای هیدرواستاتیکی ، بارگذاری ضربه ای ، افت ناشی از فرسایش و سیکل های متعددی از تغییرات حدود نهایی دماهای مختلف قرار می گیرند. در نتیجه این سازه ها غالبا از بتن با مقاومت بالا ودارای فولادهای تقویتی خواهند بود . شرایط محیطی در سواحل خلیج فارس به واسطه خورندگی فوق العاده شدید، عمدتا عمر مفید بتن را کاهش میدهد و از این رو هزینه های نگهداری و بعضا تخریب و بازسازی قابل توجهی را به سیستم تحمیل می نماید. اعضای سازه ای در یک اسکله ممکن است تحت بارگذاری های مختلفی چون بارگذاریهای چرخه ای ، ضربه ای و حتی انفجار قرار گیرند، لذا پدید آمدن تنش های کششی و فشاری با مقادیر قابل توجه در آن ها متصور است . الیاف ها به صورت های مختلف در تسلیح و تقویت بتن در سال های اخیر مورد توجه بوده و وارد صنعت ساخت گردیده اند، بتن الیافی در واقع نمونه ای از کاربرد کامپوزیت ها در صنعت ساخت است که استفاده از آن ها منجر به ارتقای خواص مکانیکی و مطلوبیت بتن گردیده است . با به کارگیری الیاف تقویت کننده داخل مخلوط بتن ، خواص آن به طرز قابل توجهی بهبود می یابد. این ترکیب ، یکپارچگی و پیوستگی مناسب داشته و امکان استفاده از بتن به عنوان یک ماده شکل پذیر جهت تولید سطوح مقاوم پر انحنا را فراهم می آورد. بتن الیافی از قابلیت جذب انرژی بالایی برخوردار است و در اثر بارهای ضربه ای به راحتی از هم پاشیده نمی شود. هدف اصلی پژوهش حاضر ارائه طرح مخلوط بتن به جهت افزایش عمر مفید سازه های موجود در خلیج فارس و دریای عمان میباشد. به منظور دستیابی به این هدف ابتدا کلیاتی از پیکربندی انواع اسکله های دریایی متداول در کشور ایران و نیز موج شکن های با بلوک بتنی بیان گردید. سپس با کسب شناخت مودهای زوال این سازه ها نسبت به ارائه طرح اختلاط اجرایی اقدام گردید.

کلیدواژه ها:

بتن الیافی ، سازه های سواحل خلیج فارس ، گام های طرح اختلاط ، پروتکل حفاظتی