بررسی فقهی حقوقی صدور چک به نمایندگی و مسئولیت ناشی از آن در تامین محل چک

چکیدهچک سندی تجاری و معتبر و قانونی با مبلغی معین نزد بانک است که به عنوان سند دین حاکی از بدهکار بودن صادر کننده آن به مقدار مبلغ چک است. با اختلاف نظری که نسبت به ماهیت چک بین فقهاست، مشهور قائل به حواله بودن آن می باشند. ره آورد این تحقیق که به روش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر داده های کتابخانه ای و تحلیل محتوا تدوین گردیده، این است که صحت صدور چک توسط نماینده قانونی منوط به انجام آن در محدوده اختیارات تفویضی و مشروعیت جهت صدور آن است. نسبت به مسئولیت صادر کنندگان چک در تامین محل آن، نظرات متفاوتی اعم از نسبی و تضامنی با توجه به آرای صادره از مراجع قضایی ارائه شده است اما مقنن در ماده۱۹ و تبصره ۲ و ۳ ماده۵ ق.ا.ص.چ. مصوب۹۷ مسئولیت صادر کنندگان را تضامنی دانسته که علت آن را می توان در حفظ حقوق بستانکار در صورت ورشکستگی یا اعسار و یا فرار یکی از صادر کنندگان دانست. گرچه در فقه امامیه و قانون مدنی برای مسئولیت تضامنی نظریه نقل ذمه حاکم است اما در فقه عامه و قانون تجارت برای مسئولیت تضامنی نظریه ضم ذمه حاکم است. نوآوری این مقاله مسئولیت تضامنی صاحب حساب و نماینده قانونی در برابر دارنده برگ چک به عنوان سند تجاری جهانی مبتنی بر فقه و حقوق موضوعه است.واژگان کلیدی: چک، حواله، نمایندگی، تامین محل، مسئولیت تضامنی

کلیدواژه ها:

چک ، حواله ، نمایندگی ، تامین محل ، مسئولیت تضامنی