مقایسه سطح سرمی آنتی تیروئید پراکسیداز در افراد سالم و بیماران مبتلا به افسردگی- مطالعه مورد شاهدی

زمینه و هدف: افسردگی شایعترین اختلال روانپزشکی است که در خانواده افراد نظامی نیز این شیوع بالا است. اخیرا رابطه افسردگی با برخی از هورمون ها مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه سطح سرمی آنتی تیروئید پروکسیداز، و هورمون محرک آزاد شدن تیروئید (TSH)، تیروکسین (T۴) و تری یدو تیرونین (T۳) بیماران با  تشخیص افسردگی و گروه کنترل سالم مقایسه شد. روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی، ۴۵ بیمار ارجاع شده به یک بیمارستان نظامی در شهر تهران که افسردگی آنها بر اساس معیار های بک و DSM۵ تشخیص داده شده بود و ۴۵ فرد سالم از نظر سن و جنس  همسان شدند. سطح سرمی آنتی تیروئید پروکسیداز، T۳, T۴, TSH در دو گروه اندازه گیری و مقایسه شدند. یافته ها: میانگین سنی در گروه مورد ۴/۱۱±۵/۳۶ و در گروه شاهد ۶/۱۱±۹/۳۵ سال بود که اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. اختلاف آماری معنی داری بین سطح سرمی آنتی تیروئید پروکسیداز، T۳, T۴, TSH بیماران با افسردگی و گروه کنترل سالم دیده نشد و رابطه خطی مستقیم بین سطح سرمی تیروئید پروکسیداز" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D8%A2%D9%86%D8%AA%DB%8C%20%D8%AA%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%A6%DB%8C%D8%AF%20%D9%BE%D8%B1%D9%88%DA%A9%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B2/">آنتی تیروئید پروکسیداز و شدت افسردگی نیز وجود نداشت (۰۵/۰P≥). نتیجه گیری: با توجه به اینکه دو گروه سالم و افسرده از جهت وجود آنتی بادی آنتی پراکسیداز تفاوتی با یکدیگر ندارند، لذا به نظر می رسد که آنتی بادی آنتی پراکسیداز در ایجاد یا شدت افسردگی نقشی ندارد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، آنتی تیروئید پروکسیداز ، تیروئید