اثر ان استیل سیستئین بر کیفیت خواب و وضعیت تنفسی معتادان به مورفین در حال ترک؛ مطالعه پایلوت
محل انتشار: مجله طب نظامی، دوره: 11، شماره: 4
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MILIT-11-4_002
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402
چکیده مقاله:
اهداف. اختلال خواب و مشکلات تنفسی از شکایات عمده افراد معتاد به مورفین است. داروهای آنتی اکسیدان سبب بهبود کیفیت خواب می شوند. این مطالعه با هدف تعیین اثر ان استیل سیستئین (NAC) بر کیفیت خواب و وضعیت تنفسی معتادان به مورفین در حال ترک انجام شد. روش ها. در این کارآزمایی بالینی دوسوکور، از میان افراد معتاد به مورفین در حال ترک به روش نمونه گیری سیستماتیک دو گروه برای مصرف دارو (۱۷ نفر) و دارونما (۱۵ نفر) انتخاب شدند و به مدت ۴۵ روز به ترتیب ۱۲۰۰ میلی گرم NAC و دارونما به آنها داده شد. قبل و بعد از مطالعه، وضعیت خواب بیماران توسط پرسش نامه وضعیت خواب پیلسبورگ و وضعیت تنفسی آنها با روش پیکفلومتری بررسی و در نهایت نتایج آن، به وسیله آزمون های آماری فیشر، من- ویتنی و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها. میانگین نمره PSQI قبل از انجام مداخله در گروه دارو ۶۴/۴±۷۶/۱۰ و در گروه دارونما ۴۷/۶±۰۷/۱۰ و پس از انجام مداخله به ترتیب ۶۲/۲±۲۹/۵ و ۸۷/۲±۴۰/۴ بود که در هر دو گروه نسبت به ابتدای مطالعه بهبود معنی داری داشت. درحالی که در ابتدا و در انتها نسبت به یکدیگر اختلاف معنی داری نداشتند. NAC سبب بهبود معنی دار نتایج پیکفلومتری در گروه دارو شد، اما نتایج دو گروه در مقایسه با یکدیگر در پایان طرح، اختلاف معنی داری نداشت. نتیجه گیری. داروی NAC در مقایسه با دارونما، سبب بهبود معنی دار کیفیت خواب و عملکرد ریوی در معتادان به مورفین در حال ترک نمی شود.
کلیدواژه ها: