نظریه داوری شناور در حقوق تجارت بین الملل

داوری شناور یا داوری بدون مکان؛ از ظرفیت های حقوق مدرن و ابزاری موثر جهت حل و فصل اختلافات تجاریبین المللی به شمار می آید. چه، در آن طرفین دعوی، مخیراند به گزینش مجموعه قوانین شکلی و رویه ای که سازوکارداوری را هدایت می کند. جستار پیش رو تحلیلی است بر چگونگی شناورسازی داوری تجاری بین المللی در حوزه هایقضایی متعدد، که به دلیل افزایش نیاز به جدایی از قوانین رویه ای و ماهوی محل داوری، مورد توجه حقوقدانان قرارگرفته است. بر این سامان، فرآیند داوری تجاری بین المللی عاری از هر گونه صلاحیت ملی خواهد بود. کاربست پذیرینظریه مذکور همچنین این امکان را فراهم می سازد تا مستند به اراده طرفین اختلاف، هر نوع فرآیند رویه ای داوریقابل اجرا باشد. شناورسازی داوری توسط بنای عقلای جامعه مورد تایید و در چندین حوزه قضایی در سراسر جهانپذیرفته شده است. این مقاله به تیببین این موضوع می پردازد که چگونه داوری شناور در مبحث داوری تجاریبین المللی مورد استقبال قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

داوری شناور ، دعاوی تجاری بین المللی ، قواعد شکلی ، داوری بدون مکان ، اصل آزادی اراده