ارزیابی مصارف شرب شهری در وضع موجود و افق طرح (مطالعه موردی: منطقه ۲۱ تهران)

دسترسی به آب شرب بهداشتی یکی از مهم ترین نیازهای بشری و حقوق شهروندی است. امروزه افزایش جمعیت شهرها و گسترش شهرنشینی در دهه های اخیر، باعث افزایش میزان مصرف آب و ایجاد تنش های آبی در شهرهای کشور گردیده است. با توجه به بروز پدیده خشکسالی در ایران و قرار گرفتن این کشور در اقلیم خشک و نیمه خشک از نظر بارش، بررسی و محاسبه میزان آب مصرفی مشترکین شهری، جهت تامین نیاز آبی مصرفی مشترکین امری ضروری و حائز اهمیت به نظر می رسد. هدف از این پژوهش، محاسبه مصرف سرانه آب در منطقه ۲۱ شهر تهران است. سال های ۱۳۹۰ و ۱۴۱۰ به ترتیب به عنوان سال ابتدا و انتهای طرح برای محاسبه مصرف سرانه تعیین گردیدند. با مراجعه به شرکت آب و فاضلاب مشخص گردید که تنها بافت مسکونی در منطقه ۲۱ دارای شبکه توزیع آب می باشد و بافت های صنعتی فاقد سیستم لوله کشی آب شهری است و تامین آب آن ها از طرق دیگری صورت می پذیرد. نتایج نشان می دهد متوسط مصرف سرانه منطقه ۲۱ آبفا (بدون احتساب مصرف فضای سبز عمومی و تلفات آب) در طول دوره طرح در سال۹۰ برابر با ۹/۱۹۷ لیتر در روز به ازای هر نفر می باشد که پیش بینی می شود این رقم در سال ۱۴۱۰ به میزان ۹/۲۱۰ لیتر در روز به ازای هر نفر برسد که نیازمند اصلاح الگوی مصرف و ایجاد شرایط مدیریت مصرف آب است.

کلیدواژه ها:

آب شرب ، افزایش جمعیت ، تهران ، مدیریت مصرف آب ، مصرف سرانه.