مقایسه اثر عصاره پروتئینی استخراج شده از بذر سه گونه گیاهی روی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز غدد بزاقی سن گندم
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 2، شماره: 3
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 42
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-2-3_001
تاریخ نمایه سازی: 2 شهریور 1402
چکیده مقاله:
سن معمولی گندم، (Eurygaster integriceps Puton (Hemiptera: Scutelleridae یکی از آفات مهم گندم و جو است که از دانه های آن ها تغذیه می کند، بنابراین این آفت در محیطی غنی از کربوهیدرات زندگی می کند و برای بقای خود، وابستگی بسیار زیادی به آنزیم های کربوهیدراز دارد. آنزیم آلفا-آمیلاز نقش مهمی در گوارش سن گندم بر عهده دارد. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی اثر عصاره ی پروتئینی دانه های گیاهان لوبیا، برنج و نخود، روی فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز می باشد. برای این منظور، عصاره های پروتئینی دانه های ذکر شده، با استفاده از کلرید سدیم ۱/۰ مولار استخراج شد. عصاره های استخراج شده در پنج غلظت ۱۲۵/۰، ۲۵/۰، ۵/۰ ، ۱ و ۲ میلی گرم پروتئین در میلی لیتر روی فعالیت آلفا-آمیلاز در شرایط In vitro آزمایش شدند. نتایج نشان داد که عصاره های لوبیا و نخود، روی فعالیت آلفا-آمیلاز موثر بوده و اثر آن ها وابسته به دز مصرفی می باشد؛ یعنی با افزایش دز، میزان مهار آنزیم آلفا-آمیلاز نیز افزایش می یابد. برای مثال در پایین ترین غلظت، عصاره های لوبیا و نخود به ترتیب باعث مهارآنزیم آلفا-آمیلاز به مقدار ۵ و ۲۰ درصد شدند در حالی که در بالاترین دز مصرفی (دو میلیگرم پروتئین در میلیلیتر)، عصاره های لوبیا و نخود به ترتیب باعث مهار آنزیم به میزان ۳۰ و ۴۰ درصد شدند. عصاره ی استخراج شده از دانه ی برنج، هیچگونه اثر معنی داری در مهار فعالیت آنزیم آلفا-آمیلاز از خود نشان نداد. این داده ها نشان دادند که عصاره ی پروتئینی دانه های نخود و لوبیا، پتانیسل خوبی برای مهار آنزیم آلفا-آمیلاز سن گندم دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان