ارزیابی و رتبه بندی مولفه های رهبری آموزشی برمبنای آموزه های دین اسلام

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و رتبه بندی مولفه های رهبری آموزشی بر مبنای آموزه های دین اسلام انجام پذیرفت. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از حیث روش جمع آوری داده ها، جزء پژوهش های کمی بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه مدیران و معاونین مدارس غیر دولتی شهر تهران بود که تعداد آن ها متشکل از ۱۰۵۰ نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ۲۸۱ نفر از آنها انتخاب شدند. گردآوری داده ها به دو روش اسنادی و میدانی به صورت پرسشنامه محقق ساخته انجام پذیرفت. روایی و پایایی ابزار مورد سنجش قرار گرفت و تایید شد. پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه شد. مقادیر این دو ضریب برای همه متغیرهای پژوهش بالای ۷/۰ به دست آمد که نشان دهنده پایا بودن ابزار اندازه گیری بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و ازمون تی تک نمونه ای با نرم افزارهای Spss-V۲۳ و Lisrel-V۸.۸ انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت ابعاد کمی بالاتر از میانگین بوده است با توجه به پایین بودن ضریب اختلاف میانگین می توان گفت که ابعاد دین مداری، تعادل نفس و روابط کار کمی بالاتر از میانگین هستند. همینطور یافته ها نشان داد که به ترتیب ابعاد دینمداری، تعادل نفس و ارتباط کاری بالاترین اولویت را به خود اختصاص دادند که اولین و مهم ترین بعد در رهبری آموزشی، بعد دین مداری است.

کلیدواژه ها:

تادیب نفس ، عدالت محوری ، رهبری آموزشی ، آموزه های دین اسلام