پیش بینی خستگی از شفقت مادران دارای فرزند معلول با میانجیگری استرس والدینی

هدف پژوهش پیش بینی خستگی از شفقت مادران دارای فرزند معلول براساس روابط والد- کودک با میانجیگری استرس والدینی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل تمام مادران دارای فرزند معلول ساکن در شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بود. برای تحلیل دادهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد مدل ساختاری پژوهش با دادههای گردآوری شده برازش دارد و خستگی از شفقت مادران دارای فرزند معلول براساس روابط والد- کودک با میانجیگری استرس والدینی پیش بینی می شود.

کلیدواژه ها:

استرس والدینی ، خستگی از شفقت ، فرزند معلول