آنالیز غیرخطی سازه (تحلیل زمانی) سازه های فلزی با میراگرهای جدید

به هنگام وقوع زلزله های شدید، مقدار زیادی انرژی جنبشی به سازه وارد می شود که اگر بتوان به طریقی بخش قابل توجهی از انرژی لرزه ای را به صورت مکانیکی مستهلک کرد، پاسخ سازه بدون وجودآمدن خسارات مهم سازه ای، قابل کنترل خواهد بود. یکی از روش ها، استفاده از سیستم های جاذب انرژی است که در نقاط مختلف یک سازه مستقر می شوند. میراگرهای اصطکاکی از جمله سیستمهای کنترل غیر فعال هستند که در چند دهه اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته اند. با توجه به مرسوم بودن استفاده از بادبندهای ضربدری در کشورمان و همچنین ذکر این نکته که استفاده از این نوع سیستم به علت کمانش پذیری در زلزله رفتار مناسبی از خود نشان نمی دهد، لذا احتیاج به شناخت دقیق تری از میزان جذب انرژی و شتاب وارده برسازه در این نوع سیستم در مقایسه با میراگرهای اصطکاکی و بادبندهای BRB دیده می شود. در این تحقیق ابتدا قاب های مورد آنالیز قرار گرفته و طراحی شده، سپس هر یک از قاب های تحت استفاده از بادبندهای BRB و میراگر اصطکاکی و بادبندهای ضربدری بصورت جداگانه تحلیل شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که میزان جذب انرژی در سیستم دارای سیستم BRB تقریبا رفتار یکسانی را درمقایسه با سیستم میراگر اصطکاکی از خود نشان داده است و در هر دو سیستم، %۱۰۰ نیروی جانبی اعمال شده به سازه را جذب کرده اند. در سیستم دارای بادبند ضربدری معمولی تنها %۳۵ از نیروی جانبی اعمال شده به سازه را جذب کرده است. همچنین در مقایسه ی شتاب وارد به مرکز جرم بام مشاهده می گردد که سیستم دارای مراگر اصطکاکی در هر ۳ قاب مورد بررسی، دارای بهترین عملکرد و کمترین شتاب وارد بر مرکز جرم را دارا بوده است و پس از آن به ترتیب سیستم دارای BRB و در آخر سیستم دارای بادبند ضربدری معدل می باشد. در هیچ یک از سیستم های دارای میراگر اصطکاکی و BRB، نیرویی توسط تیر و ستون جذب نگردیده است و همه ی جذب انرژی توسط BRB و میراگر اصطکاکی صورت گرفته است. نهایتا میزان جذب انرژی در تیر و ستون سازه های مورد بررسی به همراه بادبند ضربدری معمولی به ترتیب در سازه ۱۰ طبقه %۳۵ و %۳۰ و در سازه، ۱۵ طبقه %۳۰ و %۳۸ بوده است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: میراگر اصطکاکی ، مهاربند فلزی ، تحلیل زملنی غیرخطی ، جذب انرژی ، تحلیل عددی.