بررسی رابطه تاب آوری با خود بیمارانگاری و اضطراب سلامتی در بهبود یافتگان کووید ۱۹

هدف اصلی انجام ان تحقیق بررسی رابطه تاب آوری با خودبیمار انگاری و اضطراب سلامتی در بهبود یافتگان کووید ۱۹ بوده است.تحقیق حاضر از لحاظ هدف بنیادی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها جزء تحقیقات توصیفی و از نظر نوع همبستگی بوده است.جامعه آماری این پژوهش از کلیه بهبود یافتگان بیمای کووید ۱۹ شهرستان ساری با شرایط ورود سن بین ۲۰ تا ۵۵ سال و نداشتن شرایط بحرانی در زمان پر کردن پرسشنامه و حجم نمونه به روش تصادفی ساده به تعداد ۳۸۴ نفر از بهبود یافتگان کویید ۱۹ مقیم شهرستان ساری انتخاب گردید.به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه تاب آوری،پرسشنامه استاندارد خودبیمار انگاری ایوانز و فرم کوتاه پرسشنامه اضطراب سلامت استفاده شد.به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آلفای کرونباخ و تنصیف برای تعیین پایایی ابزارها از تحلیل موواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره MANOVA با استفاده از نرم افزار آماریSPSS مورد استفاد۸ه قرار گرفت.با توجه به نتایج،بین خودبیمار انگاری و اضطراب سلامتی با تاب آوری بهبود یافتگان کووید ۱۹ رابطه وجود دارد.همچنین بین خودبیمار انگاری و اضطراب سلامتی با تاب آوری بهبود یافتگان کووید ۱۹ رابطه وجود دارد

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خودبیمار انگاری ، اضطراب سلامتی ، بهبود یافتگان کووید ۱۹