امنیت غذایی و عوامل موثر بر آن در جامعه روستایی شهرستان دیواندره

دسترسی به غذای کافی و مطلوب و سلامت تغذیه ای از محورهای اصلی توسعه و زیربنای پرورش نسل آینده کشور قلمداد میشود. در دهههای اخیر با برجسته شدن مفهوم توسعه انسانی موضوع تغذیه ابعاد تازهای به خود گرفته است. پژوهش حاضر با هدف کلی تحلیل وضعیت امنیت غذایی و عوامل موثر بر آن در جامعه روستایی شهرستان دیواندره انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متاهل روستایی شهرستان دیواندره بود (N=۱۵۴۲۱). با استفاده از فرمول کوکران، تعداد ۲۱۳ نفر به روش طبقهبندی تصادفی برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامهای بود که روایی آن را جمعی از متخصصان امنیت غذایی و اعضای هیئت علمی گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران، و پایایی آن را ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید کرد. نتایج پژوهش نشان دهنده وضعیت نامناسب امنیت غذایی و گروههای غذایی در خانوارهای روستایی مطالعه شده بود. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین درآمد خانوار، تعداد شاغلان خانوار، فاصله محل سکونت تا شهر، بعد خانوار، مقدار زمین زراعی و باغی درتملک خانواده و تحصیلات مادر خانواده (مسئول تغذیه) با امنیت غذایی خانوار رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سه متغیر درآمد خانوار، تحصیلات مادر و نظام تولیدی مختلط می توانند تا ۱/۶۲ درصد از واریانس متغیر وابسته تحقیق (امنیت غذایی) خانوار را تبیین کنند.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، زنان روستایی ، شهرستان دیواندره ، گروههای غذایی