بررسی نقش یادگیری مشارکتی وخودتنظیمی بربهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان

امروزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مهمترین ملاک ارزیابی یک نظام آموزشی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش یادگیری مشارکتی و خودتنظیمی بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان میباشد. سازوکار الگوی یادگیری مشارکتی به دلیل وجود عوامل بارز و موثری چون روابط مثبت میان اعضاء، همکاری در گروه های یادگیری، مسئولیت پذیری فردی و پیامدهای رضایتبخش گروهی، موجب دستاوردهای مثبت و شاخص در عملکرد تحصیلی دانش آموزان شده است. از طرفی به دلیل فقدان یا کمبود علاقه و انگیزش دانش آموزان به آموزش، بررسی عوامل و زمینه های ایجاد، حفظ و بهبود انگیزش و ارتقاء خودتنظیمی دانش آموزان حائز اهمیت است. روش پژوهش حاضر از نوع مروری و کتابخانه ای میباشد و در آن از منابع معتبر فارسی از سال ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۳، و منابع لاتین از سال (۲۰۰۰) تا (۲۰۲۳) استفادهشده است. نتایج پژوهش در اغلب پژوهشهای مطالعه شده، رابطه قوی بین عملکرد مثبت تحصیلی با مولفه یادگیری مشارکتی را نشان داد. لذا الگوی یادگیری مشارکتی نتایج خوبی را برای محیطهای یادگیری به همراه دارد. ضمن اینکه در کنار کاربرد این رویکرد یادگیری شاهد تقویت عناصر شناختی همچون خودتنظیمی و عناصر رفتاری همچون بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان خواهیم بود. پیشنهاد میگردد درراستای کاربرد بهینه الگوی یادگیری مشارکتی توسط معلمان،دوره های ضمن خدمت برای انها فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، خودتنظیمی ، دانش آموزان