بررسی جایگاه و اهمیت علم بدیع در زبان و ادبیات فارسی

علم بدیع در اصطلاح ادبیات، سومین فن (بعد ازمعانی و بیان) از فنون بلاغت است و موضوع آن آرایشهای سخن فصیح و بلیغ در نظم و نثر است .به این آرایشها آرایه های ادبی می گویند.در واقع بدیع یعنی آنچه کلام معمولی را به کلام ادبی تبدیل می کند.تعداد آرایه های بدیعی در آغاز ۱۷ تا صنعت بوده اما در کتابهای بدیع متاخر به ۲۰۰ رسیده همچنین ممکن در اینده به بیشتر از این تعداد هم برسد.الف _صنایع لفظیه در بدیع آن است که صورت لفظی کلام را زیبا کند.بدیع لفظی شامل : تناسبهای صوتی مثل سجع ، همانندی های لفظی مثل جناس و تکرارها را بررسی میکند.ب_صنایع معنوی در بدیع آن است که کلام را در معنا زیبایی بخشد.بدیع معنایی شامل : مبالغه ها، اغراقها، تناسبهای معنایی را به بحث میگذارد.

کلیدواژه ها:

بدیع ، ادبیات فارسی ، بلاغت