تدوین مدل ساختاری برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی از طریق عزت نفس کلی ، خود پنداره تحصیلی ، راهبردهای یادگیری خودتنظیم ، انگیزش تحصیلی خود مختار

هدف این پژوهش دانش آزمون مدل مفهومی معادلات ساختاری برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس متغیرهای عزت نفس کلی ، خودپنداره تحصیلی ، انگیزش تحصیلی خودمختار، راهبردهای یادگیری خود تنظیم و طبقه اجتماعی خانواده بود.۴۱۷ دانش آموز سال اول دبیرستان (۲۲۶ پسر و ۱۹۱ دختر ) به پرسشنامه عزت نفس کلی (روزنبرگ، ۱۹۶۵) مقیاس انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران، ۱۹۹۲) ، پرسشنامه راهبردهای یادگیری (پینتریچ و دی گروت، ۱۹۹۰) و پرسشنامه خود پنداره (ساراسوات۱۹۸۴) پاسخ دادند. نتایج به دست آمده از روش معادلات ساختاری نشان داد که متغیرهای خودپنداره و راهبردهای یادگیری به صورت مستقیم روی پیشرفت تحصیلی اثر دارند. متغیر عزت نفس کلی به صورت غیر مستقیم از طریق خودپنداره تحصیلی و راهبردهای یادگیری روی پیشرفت تحصیلی موثر بود. ضریب استاندارد مسیر انگیزش تحصیلی خودمختار به پیشرفت تحصیلی معنادار نبود. طبقه اجتماعی خانواده نیز اثر معناداری بر عزت نفس کلی داشت .

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، عزت نفس کلی ، خودپنداره تحصیلی ، انگیزش تحصیلی خودمختار ، راهبردهای یادگیری ، .