بررسی راهکارهای ارتقای کیفیت امور پرورشی در آموزش و پرورش

هدف از پژوهش حاضر بررسی راهکارهای ارتقای کیفیت امور پرورشی در آموزش و پرورش می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . فعالیت های پرورشی در مدارس برای تربیت دانش آموزان انجام می شود و تفکر غالب آن است که این فعالیت ها به تربیت دینی و اخلاقی می انجامد. تعلیم و تربیت در دنیای کنونی ، خواه ناخواه متاثر از دگرگونی های پرشتابی است که در دانش تجربی نو، سبک زندگی ، تغییر نگرش ها و پیشرفت های فناوری بوجود آمده است . در چنین موقعیتی بدیهی است نظام تعلیم و تربیت کشور ما که مترصد حفظ استقلال، هویت دینی و ملی است و بر اندیشه ها و آرمان ها و مبانی تربیت اسلامی و ملی تاکید دارد با تهدیدها و چالش هایی مواجه باشد. تفکر اسلامی در ایران پرورش دهنده و در عین حال مقوم احساس همبستگی شخص با دیگران از یک سو و احساس وابستگی به نظام اسلامی از سوی دیگر است ، و مداوما در درون فرد این احساس را عمق و تعالی می بخشد. ایجاد افراد توانمند بالقوه و بالفعل در کشوری که بر مبنای چنین تفکری قرار دارد، کار چندان آسانی نیست و صرفا احاله مسئولیت پرورش انسان ها با ویژگی های مطلوب فوق الذکر به موسسات و مراکز آموزشی متعدد دولتی و خصوصی بدون برنامه عملیاتی دقیق ، بومی شده، و قابل اجرا و نیز بدون وجود مربیان آموزش دیده و ماهر ناقص ترین و بالطبع بی فایده ترین کاری است که در این حیطه می تواند انجام شود.

کلیدواژه ها:

امور پرورشی ، ارتقای کیفیت ، آموزش و پرورش