رابطه ذی خودباوری و عزت نفس با طلاق توافقی در مردان و زنان (پژوهش مقطعی در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲)

طلاق توافقی به طور خلاصه طلاق توافقی به طلاقی گفته می شود که زوجین به هر دلیلی تمایل دارند با تفاهم از هم جدا شوند هر توافقی که آنها در خصوص مهریه، نفقه، جهیزیه، حضانت و ملاقات فرزند داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی خودباوری و عزت نفس با طلاق توافقی در مردان و زنان (پژوهش مقطعی در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲) بوده است، روش پژوهش به صورت توصیفی- همبستگی بوده است، جامعه ی آماری پژوهش، زوجین متقاضی طلاق در استان اردبیل بوده است، نمونه ی آماری ۲۲ زوج متقاضی طلاق بوده است (۲۲ نفر مرد، ۲۲ نفر زن) که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پایایی پرسشنامه های استفاده شده بالای ۷۰/۰ به دست آمد، براساس آزمون کولموگروف- اسمیرنف، برای آزمون فرضیه ها به دلیل پارامتریک بودن از ضریب همبستگی پیرسون با نرم افزار spss استفاده گردید. روش جمع آوری اطلاعات و داده ها به صورت میدانی و با استفاده از پرسشنامه بوده است، ابزار مورد نظر در پژوهش در این پژوهش از تکنیک گردآوری اطلاعات استفاده از پرسشنامه های، طلاق عاطفی صفاری نیا و ادب دوست (۱۳۹۰)، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۶۷) و پرسشنامه خودباوری در سال ۱۳۸۹ توسط آزادی بوده است، یافته ها به وجود رابطه ی همبستگی منفی میان متغیر خودباوری با طلاق توافقی رابطه ی معکوس معنادار (۷۴/۰- r=) و میان عزت نفس با طلاق توافقی (۵۹/۰- r=) رابطه ی معکوس و معنادار وجود دارد. نتایج پژوهش بیان می کند که با افزایش عزت نفس و خودباوری می توان از طلاق توافقی میان زوجین جلوگیری نمود.

کلیدواژه ها:

خودباوری ، عزت نفس ، همبستگی ، طلاق توافقی.