بررسی چرایی علمی نماز از منظر روانشناسی در قرآن و حدیث
محل انتشار: دهمین کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در روانشناسی، علوم اجتماعی، علوم تربیتی و آموزشی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 392
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICPSE10_058
تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1402
چکیده مقاله:
هدف از مطالعه حاضر بررسی چرایی علمی نماز از منظر روانشناسی در قرآن و حدیث است از دیدگاه اسلام نماز به ویژه نماز با حضور قلب آثار اخلاقی روانی و اجتماعی فراوانی بر جا میگذارد. نماز روح، اساس ، هدف و نتیجهاش همان یاد خداست همان ذکرالله است که قضای جان آدمی و مایه آرامش قلب اوست. نماز وسیله شست و شوی دل از گناهان مایه مغفرت و آمرزش الهی است، روح ایمان را در انسان تقویت میکند و سدی در برابر گناهان است و هدف آفرینش را هر روز قویا به فرد متذکر م یشود که همان عبودیت است. نماز خودبینی را در هم میشکند، وسیله پرورش فضائل اخلاقی و تکامل معنوی انسان است. با توجه به این طیف وسیع آثار زمینه تعادل در قوای انسان را فراهم میکند و به او امکان میدهد به رشد و شکوفایی روحی، اخلاقی، اجتماعی و روانی دست پیدا کند.
نویسندگان
سجاد صالحی
کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان ، پردیس رسول اکرم اهواز
فاطمه احمدی
دانشجوی سال سوم روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی، خوراسگان اصفهان