آینده نگری، ابزاری برای برنامه ریزی و اجرای چشم انداز برای توسعه شهر هوشمند

تغییرات جهانی، از جمله رشد جمعیت، توسعه اقتصادی و تغییرات آب و هوا، چالش هایی جدی هستند که پیش روی شهرهای هوشمند قرن بیست و یکم قرار گرفته اند. شهرها باید توسعه خود را به طور موثر مدیریت کنند و با چالش هایی که تاثیر قابل توجهی بر فعالیت اقتصادی آنها و همچنین سلامت و کیفیت زندگی شهروندان دارد، مقابله کنند. در چارچوب تغییرات مستمر، تصمیم گیرندگان شهری به طور مداوم به دنبال ابزارهای هوشمند جدید برای مقابله با این تغییرات در شهرهای آینده هستند. این مقاله به بررسی شکاف میان ابزارها و تغییرات در شهرهای هوشمند آینده می پردازد و آینده نگری را به عنوان ابزاری موثر که آینده یک شهر هوشمند را پیش بینی می کند، نشان می دهد و هدف آن توسعه روشی برای برنامه ریزی و اجرای چشم انداز توسعه شهر هوشمند بر اساس تحقیقات آینده نگاری است. روش پیشنهادی شامل پنج مرحله است که استفاده از روش طراحی سیستم های ترکیبی که یک فرآیند سازمان یافته، شفاف و منعطف است، می تواند توسعه چشم اندازهای آینده پایدار و هوشمند شهر هوشمند را تسهیل کند و توسعه شهر را به دنبال داشته باشد. توسعه ا ی که به واسطه مشارکت، دانش و تجربه تعداد زیادی از ذینفعان شهری در تمام مراحل آن ایجاد می گردد. این مقاله به طور مفصل عملیاتی شدن هر یک از مراحل را مورد بحث قرار می دهد که در هر از روش های زیر استفاده شده است: تجزیه و تحلیل مگاترند، تحلیل عوامل: اجتماعی (S)، تکنولوژیکی (T)، اقتصادی (E)، اکولوژیکی (E)، سیاسی (P) ، تحلیل ساختاری، دلفی، چشم انداز خلاق، سناریوها و درنهایت اقدامات شناسایی مرتبط با توسعه شهر هوشمند که به چهار دسته تقسیم می شوند: جدید، تا کنون اجرا شده است و ادامه دارد، اقدامات بیهوده و در حال اتمام، اقداماتی که در گذشته اجرا شده اند و باید بازیابی شوند و در نهایت مزایایی را که پیاده سازی آینده نگری می تواند برای شهر هوشمند به همراه داشته باشد، برمی شمارد.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، آینده نگری ، توسعه پایدار ، برنامه ریزی استراتژیک ، چشم انداز ، باز آفرینی.