بررسی تاثیر فرایند الکتروسینتیک بر کاهش نشت، افزایش زمان تخریب و افت سطح نشت در هسته رسی سدهای خاکی

پژوهش حاضر با بکارگیری مدل های آزمایشگاهی سد های خاکی همگن، به بررسی تاثیر روش الکتروسینتیک بر پارامتر های نشت از جمله افت خط نشت، زمان تخریب سد در هنگام رویارویی با پدیده پایپینگ و همچنین کنترل دبی نشت در زمان استفاده از این روش می پردازد. برای این منظور، برای تعیین تاثیر این روش بر افت خط نشت، دو مدل سد خاکی غیر همگن با هسته رسی قایم در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، در زمان استفاده از روش الکتروسینتیک و زهکش افقی به خاطر حرکت آب به سمت زهکش های تعبیه شده در کف، خط نشت به صورت معناداری در محوطه الکترود های استفاده شده افت می کند. همچنین، برای تعیین تاثیر روش الکتروسینتیک بر زمان تخریب، از دو مکعب رسی استفاده شد. نتایج مقایسه ها بین مدل ها با و بدون روش الکتروسینتیک نشان داد، به ازای اعمال ولتاژ در محیط رسی، زمان تخریب به میزان ۱۸ درصد افزایش پیدا می کند. همچنین، نتایج هیدروگراف نشت دبی از مدل آزمایشگاهی سد خاکی همگن با درصد رس مخلوط شده ۱۰ و ۲۰ درصد نشان داد، با اعمال روش الکتروسینتیک، دبی نشت به صورت معناداری تا ۳۲ درصد کاهش پیدا خواهد کرد. همچنین، با افزایش میزان رس، میزان تاثیر روش الکتروسینتیک نسبت به مدل شاهد بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

Electrokinetic ، Failure time ، Flow discharge ، Seepage line ، Anode ، Cathode ، الکتروسینتیک ، زمان تخریب ، دبی نشت ، خط نشت ، آند ، کاتد