کاربست روش «تحلیل مکالمه» در بازشناخت الگوی بیمار محور در تعامل پزشک- بیمار

پژوهش حاضر قصد دارد کاربست روش تحلیل مکالمه را در بازشناخت الگوی بیمار محور در یک تعامل پزشک بیمار، مورد کند وکاو قرار دهد. بدین منظور پژوهشی با رویکرد کیفی و به روش تحلیل مکالمه انجام گرفت. در این راستا چهار جلسه معاینه پزشکی میان چهار زوج بیمار-پزشک ضبط گردیده و بصورت متن پیاده­  سازی شد. بدنه اصلی متن  ­ها انتخاب و با روش تحلیل مکالمه تحلیل گردید. در نتیجه تحلیل  ­هایی که روی متون اعمال شد، ۴ قاعده اساسی (استقرار متناظر گفته­  ها، آشنایی  ­سازی، انبساط کلام و نشانه  ­گردانی) استخراج گردید. این قواعد که همگی مشخصه­  های یک تعامل شخصی و صمیمانه هستند، نشان دادند که تعامل پزشکی مورد مطالعه از نوع بیمار- محور بوده است. همچنین یک فرآیند سه مرحله­  ای به عنوان الگوی حاکم بر یک تعامل بیمار- محور، استخراج گردید. نتایج تحلیل نشان داد که روش تحلیل مکالمه به خوبی توانسته است از طریق تحلیل صوری متن، الگوی حاکم بر تعاملات پزشک بیمار و نحوه برساخت آن را کشف نموده و توضیح دهد.

کلیدواژه ها:

تحلیل مکالمه ، الگوی بیمار محور ، تعامل پزشک بیمار